در گفت و گو با خبرگزاری ایبنا مطرح شد:

درگفت و گو با خبرگزاری ایبنا مطرح شد:
«طباطبایی شخصیبتی علمی – عملی داشت»
عابدین پاپی(آرام)،شاعر، نویسنده و نظریه پرداز درگفت و گو با خبرگزاری کتاب(ایبنا) درباره شخصیّت فردی و علمی دکترسیدجواد طباطبایی گفت: دکترطباطبایی یک من فردی داشت که این منِ فردی ریشه درمنِ اجتماعی این فیلسوف هم دارد. به دیگر بیان، پنداشت ما این است که طباطبایی شخصیّتی دوپاره بودکه یک پاره ی آن فردی و درواقع فردیت درشخصیّت آن نهادینه شده بود و تقریباً شخصیّت فردی و شخصیّت قلم آن با هم توازن دارند و پاره ی دیگر، شخصیّت اجتماعی دکترطباطبایی است که با جامعه ی علمی –عملی کلافی عتیق و عمیق خورده است. پاپی درادامه افزود:هرچهره ی ماندگاری جاودانگی قلم خود را از همین دوپاره¬گی ازشخصیّت اقتباس می¬کندکه دکترطباطبایی¬کاملاًچنین ویژگی¬هایی را درازمنه های دنیای تفکر تجربه نموده¬اند.به طورحتم طباطبایی را می-توان یک شخصیّت علمی-عملی نامید به طوری که درقلم وی یک شیوه¬ی پراگماتیسم(عمل گرایی) وجود دارد که این پراگماتیسم بودن درمقابلِ دگماتیسم موجود درجامعه می¬ایستد.
این نویسنده و نظریه پردازدرباره ی زندگی قلم زنده یاد طباطبایی به خبرگزاری کتاب گفت: زندگی شخصی و زندگی قلم طباطبایی یک فرآیند واحد را طی می¬کنند و کاملاً با هم متوازن هستند.اگرچه خیلی ازشخصیّت های علمی و فلاسفه چند شخصیتی هستند و می¬توان دربافتِ شخصیّت و ساختِ اندیشه ی آن ها نوعی پلی فونیک (چندصدایی) را ملاحظه کرد اما طباطبایی با این که در فکر و اندیشه چند صدایی است ولی این چند صدایی ریشه دریک عالم واحد و فرآرونده دارد و پی آمداین تفکر روندگی درمسیر بالندگی است.
پاپی درباره ی نظریه ایرانشهری ازدکترطباطبایی به خبرگزاری کتاب گفت: طباطبایی تئوری ایرانشهری را از خواجه نظام الملک اقتباس و وام می¬گیرد به طوری که او قائل به یک روح فرهنگی فراگیربرای مجموعه ایران است. اندیشه ی ایرانشهری بر دو محور ِشاه آرمانی و به هم برآمدگی یا وحدت دین و دولت استواراست . برابراصول اندیشه ی ایرانشهری شخص شاه خدای روی زمین است اما دراندیشه ی سیاسی پادشاه به لحاظ این که دارای فرّه ایزدی است خود عین شریعت است.وی براین عین شریعت و نه مجری آن بودن شاه آرمانی تأکید مؤکد دارد که دراین راستا و درمحور اصلی اندیشه سیاسی ایرانشهری وحدت پادشاهی و دیانت دو عنصرمهم اندکه شکل و شمایل می¬گیرند. نظریه ایرانشهر یک نظریه ی آرکائیک است که ازجانب این فیلسوف به نظریه ای آکادمیک تبدیل می¬شود به طوری که ایران زمین می¬تواند یک آرکائیک محض باشد که سرزمین همه ی ایرانی هاست و همه ی مردم عامه و خاص درازمنه های تاریخ درآن زیست کرده¬اند اما این ایران زمین نیاز به یک تکثر فکر داشت تا که بتواند خودش را درصبغه ای آکادمیک نشان دهد که دکتر طباطبایی این کار را به انجام و سرانجام رساند.
این منتقد ادبی و اجتماعی درباره ی اندیشه سیاسی دکتر طباطبایی به خبرگزاری کتاب ایران اعلام داشت: تردیدی نیست که دکترطباطبایی یکی ازمُفکرین صاحب نام معاصردرایران درحوزه ی اندیشه سیاسی است و این مهم برکسی مستور نیست و اندیشه سیاسی نه تنها بر اندیشه های خُرد و کلان دنیای سیاست محاط دارد بلکه هرنشانه طبیعی واجتماعی و حتا فرهنگ عامه وکارناوال مردم را هم به خوبی آنالیز می¬کند.پاپی درادامه افزودکه مهم ترین مسئله پرداختن به سه بُعد مهمِ دوران اندیشه ورزی این فیلسوف و پژوهشگر فلسفه و تاریخ است که به سه بخش طباطبایی جوان، میانسال و پیر تقسیم می¬شودزیرا که دراین سه دوره ازعمراین مُفکر ما با فرگشت فکری-علمی قابل ملاحظه ای تصادم داریم که به نوبه ی خود قابلِ تأمل و پراهمیت و هویت نشان می¬دهد.
پاپی درباره ی سیرتکاملی اندیشه طباطبایی و اهمیت آثار آن به خبرگزاری کتاب ایران ابراز داشت: این فیلسوف تا واپسین روزهای حیات اش درگسترش،تداوم و بقای فکر، فرهنگ،دانش و بینش درحالِ اندیشه ورزی و اندیشه پروری بود و آثاراین متفکر مُفکر را می¬توان به دو دوره تقسیم نمود. دوره ی نخست حاوی آثاری است که در دهه ی 60 و70تهیه و نگاشته اندکه دراین دوره سه کتاب به نام های: تاریخ اندیشه ی سیاسی درایران،زوال اندیشه سیاسی درایران و خواجه نظام الملک را می¬نویسد و تِم یا درون مایه و حتی درون پایه ی این آثاراغلب ازرویکردی متن گرا برخوردار شده به طوری که ما دراین آثار با نوعی خودبسندگی متون و کشف منطق درونی میان متن های مختلف نیزتصادم داریم و دریک کلام مفهوم کلی و کلیدی این آثاردراین دوره زوال است که ویژگی اندیشه می¬باشد. دوره ی دوم نیز متشکل از سه رساله به شرح : دیباچه ای برنظریه ی انحطاط ، مکتب تبریز و حکومت قانون درایران دردهه ی 80 می¬شود که دراین دوره پژوهشگر ازرویکردی زمینه گرا برخوردار است به طوری که فهم متون دربستر تاریخی بر مبنای زمینه های ایدئولوژیک و تاریخی درونی هردوره می¬باشد و مفهوم کلی و کلیدی این دوره نیز انحطاط است که ویژگی تمدن است.
این نویسنده و نظریه پرداز درباره ی جایگاه علمی دکتر طباطبایی به خبرگزاری کتاب گفت: سیدجواد طباطبایی دانش آموخته ی اروپا بود و ازسویی دیگر،هم استاد دانشگاه بود و هم یک پژوهشگر ایرانی درزمینه ی فلسفه، تاریخ و سیاست محسوب می¬شد که این چند گانگی فکر و اندیشه خود عاملی است که جایگاه وی را تثبیت می¬کند. من اعتقاد دارم که طباطبایی فلسفه، تاریخ و سیاست را به مانند یک مثلث متساوی الاضلاع ترسیم می¬کند که اضلاع آن با هم برابر و مساوی اند و با کمک هم می¬توانند درپالندگی و بالندگی ، زبان، فرهنگ و تاریخ یک سرزمین کمکی بایسته و شایسته را به منصه ی ظهور برسانند.
عابدین پاپی (آرام) نویسنده کتاب از:«درساختگی تا برساختگی» درختامِ این گفت وگو به خبرگزاری کتاب گفت: دکترطباطبایی دارای دو ویژگی مهم است: یکی پایگاه اجتماعی اوست که این پایگاه ریشه درنوع تفکرو ژانرفلسفی –علمی او دارد و دو دیگر، جایگاه اخلاقی و فلسفی آن است که فکرمی¬کنم فلسفه اخلاق و اخلاق فلسفی قلم طباطبایی برای همیشه پُرجایگاه است و نکته ی مهم ترتوجه به دوگُفتمان ملی گرایی و اومانیسم است که درقلم و کتاب های ایشان به عینه دیده می¬شوند و علاقه و عُلقه ی طباطبایی به جهان شمولی و حلقه ی لوئی آلتوسر فیلسوف مارکسیست و فرانسوا شاتله فیلسوف هگلی مارکسی و خودِ اندیشه های هگل و مارکس از مهم ترین عواملی است که برجایگاه علمی و پایگاه عملی این فیلسوف درهمه ی ازمنه ها مهرتأیید می¬زند.