🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
خورشید دلم
من شاعر چشمان سیاهت شده ام
هر لحظه غزلخوان نگاهت شده ام
نوشین لب من چشم و چراغم شده ای
همراز دل و نور پگاهت شده ام
هر شب زده ام بوسه به عکست تا صبح
هر روزه ولی دیده به راهت شده ام
پنهان ز نگاهی و مرا برده قرار
خورشید دلم! ببین که ماهت شده ام
پروانه شدم که بال و پر باز کنم
دلبسته و محتاج پناهت شده ام
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
اسفند 21, 1401
هر شب زده ام بوسه به عکست تا صبح
هر روزه ولی دیده به راهت شده ام
پنهان ز نگاهی و مرا برده قرار
خورشید دلم! ببین که ماهت شده ام
عاشقاته زیبایی ست
آفرین
در پناه خدا🌿👏👏👏👏👌🌹🌿
پاسخ
اسفند 21, 1401
مهرتان را سپاس🌺
پاسخ
اسفند 21, 1401
چشم و چراغم!
اسفندها دود شد
دلم روشن است
می دانم که بهار
از حنجرهی تو
سرایت میکند
#مینا_یارعلیزاده
🌹🌹🌹
پاسخ
اسفند 21, 1401
👏👌🌺
پاسخ
اسفند 21, 1401
درود بر شما
زیباست
قلمتان سبز🌺
پاسخ
اسفند 21, 1401
درود مهربانو
مهرتان را سپاس🌺
پاسخ
اسفند 21, 1401
درودو سپاس بزرگوار
دستمریزاد زیبا و با احساس است عزیز
🙏🙏🙏🙏🙏
پاسخ
اسفند 21, 1401
سلام جناب جمعی
سپاسگزارم🌺
پاسخ
اسفند 22, 1401
سلام و درود بسیار عالی 👏🌹
پاسخ
فروردین 1, 1402
درودها
زندگیتون به لطافت گلبوته های عشق
نوروزتان خجسته🌹
پاسخ
فروردین 12, 1402
پروانه غزل وزن رباعی دارد
درمطلع آن چشم سیاهی دارد
امیّد که آن چشم و چراغت بدرخشد
حالا که چنین راز و نگاهی دارد
🙏🙏🙏🙏🙏
پاسخ
بستن فرم