🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
جاهلان اظهار فضلی را که چندان می کنند
در غیابِ فاضلان دعوی چه آسان می کنند
عاقلان همواره حیرانند کاین نابخردان
با چه رو درمحفلی خود را نمایان می کنند
مزرعِ جان را بباید حفظ کرد از مار و مور
بذرِ نادانیست نادانان که افشان می کنند
از درختِ پُر ز بار آموز دارد سر به زیر
خاضعانه طالبانِ فیض اینسان می کنند
کم بگو سنجیده گو تا عزّتت گردد عیان
دان صدفها دُرّ خود در بطن پنهان می کنند
گو سخن با اهلِ فهم و بر نفهم اندک بگو
فهمِ مطلب چون نشد حالت پریشان می کنند
همنشینی با خردمندان بُوَد فانوسِ راه
گمرهان آنانکه هردَم پشت برآن می کنند
بود در شرطِ بلاغ آنچه ، نکردم من دریغ
ای دریغا غافلان عیبم فراوان می کنند
بنگر این صاحبدلان را در چنین ظلمت سرا
با کلامِ زاهدی دل را چه تابان می کنند
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
اسفند 9, 1401
درودتان
غزل زیبایی ست
در پناه خدا 🌱🌹👌👌👌👌🌹🌱
پاسخ
اسفند 9, 1401
درود بر جناب طارق خراسانی گرامی
سپاس از اظهار نظر مملو از لطف آن بزرگوار
سلامت و برقرار باشید
🌹🌹🌹🌹
پاسخ
اسفند 9, 1401
إِنَّ الزَّرعَ يَنبُتُ فِى السَّهلِ وَلايَنبُتُ فِى الصَّفا فَكَذلِكَ الحِكمَةُ تَعمُرُ فى قَلبِ المُتَواضِعِ وَلا تَعمُرُ فى قَلبِ المُتَكَبِّرِ الجَبّارِ، لأِنَّ اللّه جَعَلَ التَّواضُعَ آلَةَ العَقلِ وَجَعَلَ التَّكَبُّرَ مِن آلَةِ الجَهلِ
تحف العقول، ص ۳۹۶
پاسخ
اسفند 9, 1401
درود بر شما بزرگوار
سپاس از اینکه با فرمایشی از امام کاظم علیه السلام غزل مذکور را مزیّن فرمودید با اجازهٔ آن گرامی ترجمهٔ آنرا اختصار تقدیم میدارم
رویش زراعت در زمین هموار میسر است نه در میان سنگلاخ و سنگ صاف و اینگونه هم حکمت در دل انسان متواضع آباد میگردد نه در دل افراد متکبر و گردنکش
فرمایش مولای متقیان علی علیه السلام است که
لا یَتَعَلِّمُ لا یَتَکَبَّرُ
عالم نمیشود فرد متکبر
سلامت و پاینده باشید
پاسخ
اسفند 9, 1401
درودو سپاس بزرگوار
دستمریزاد زیبا و هنرمندانه و آموزنده است عزیز
🙏🙏🙏🙏🙏
پاسخ
اسفند 9, 1401
درود بر جناب غلامحسین جمعی بزرگوار
سپاس از حضور مملو از مهر آن گرامی
سلامت و شادکام باشید
🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم