شهر

ابر

از خدا

برایم

پاییز

«یکتا»

اسمش «یکتا» بود. تقریباً 23سال داشت. اگه موی ابرو و کرم ها اجازه میدادند راحت می‌توانست سه سال کم کند اما نمیدانست باید با آن اضافه چکار کند.

«خودکار»

یک روز بعد از مدت ها میخواستم چیزی روی کاغذ بنویسم نمیدانم چرا احساس می کردم دستم یخ کرده روی کاغذ وول میخورد ومیلرزید

در تمام دنیا آدمهای کمی کارهای خاص انجام میدهند برای تشخیص کارهای خاص و کارهای معمولی کافی ست دقت کنید چه کسانی چه کارهایی انجام میدهند یادتان باشد شما باتوجه به نوع ویژگی‌ها و شخصیتتان میتوانید کارهای خاص انجام دهید اصلاً مهم نیست دیگران در مورد کاری که میخواهید انجام دهید چه تصوری دارند

قدم اول در موفقیت این است که بتوانید تصمیم قاطعانه بگیرید و برای رسیدن به آن برنامه ریزی و تلاش کنید بدون برنامه تمام تلاش های شما بیهوده است باید یاد بگیرید در مواجهه با اظهار نظر ها فکورانه عمل کنید و دلسرد نشوید و از نظرات مفید دیگران برای بهتر شدن بهره ببرید

ثروت من قلب بزرگ من است آنگاه اندیشه هایم بزرگ میشوند و دیگر کوچک نیستم به اندازه ی انگشت دوم پای چپم که درد میکند باید بیشتر سختی بکشم تا آسانی را ببینم و چشم هایم را نبندم تا به نور خو بگیرند و خلقشان تغییر کند.

چقدر ساده زندگی میکنم و از زرق و برق دنیا چشمم تنها پیش پایم را میبیند هراس زمین خوردن شوق خنده های بلند را از من میگیرد غم نمی‌میرد تا زندگی پایان خود را با اشک جشن بگیرد و فایده لبخند چیست وقتی لبهایم از حکایت شادی عاری ست و نمیدانم بیش از این قصه مرا میخوانند یا نه اما مینویسم برای روزهایی که مبادا نیست آغاز دلتنگی ست و پایان رویای نوشتن هاست و گوش های خدا حرف هایم را میشنود قبل از آنکه بخواهم دهان باز کنم و تن کاغذ ها را سیاه کنم باید در شادی واژه ها شرکت کنند و قلم خوب می داند ماندگارترین میراث او سیاه پوشان است.