🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 گر بیاری دو بحر توان نباشد

(ثبت: 232924) آبان 7, 1399 

 

به کجا میروی چنان شتابان
بنگر بر دلی ای جان جانان
به من این شاهْ خلقْ بُکُن نگاهی
بشوم بنده ات تا آن زمانی
به نکو کرده ایی مرا سزایی
به عدالت چرا مرا عماری
به جهان بسته ای زمان قیامی
بعد عمری مرا به موت سپاری
این جهان بزرگ، هست کوچک ای یار
بشود در دو روز جهانم انکار
مرا با مردم کوچه نیازمند
بلکه با نیروی داده بیازمود
صبر ایوب ندارد این گُنه کار
پس بکن بخششی چون هستی غفار
دل من شادِهْ هست، چون هستی بینا
می کنی با قدرْ عدلی ز دنیا
من بدانم تو را.، در حد خود را
پس ببخش چون مرا ، ندارم حِکما
گر بیاری دو بحر توان نباشد
که کلام تو را نوشته باشد

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):

نظرها
  1. رسول رشیدی راد

    آبان 7, 1399

    🌹🌹🌹🌹💐💐💐💐

  2. مازیار نژادیان

    آبان 7, 1399

    درودها
    شعرتان دارای حس خوبی است و اما ایراد عروضی
    شعر چندین وزن عوض میکند و این در حالی است که باید در یک وزن مشخص سروده شود. هجاهای کم و زیاد و عدم توجه به قافیه و حرف روی و ….
    چناچه میخواهید شعر کلاسیک بنویسید پیشنهاد میکنم حتما عروض و قافیه را مطالعه فرمائید.
    امید وارم جسارت و رک نویسی بنده را پذیرا بوده و مانا و نویسان باشید هماره
    🌹🌹🌹🌹🌹🌹

  3. عظیمه ایرانپور

    آبان 7, 1399

    درود بر شما🌸

  4. جواد مهدی پور

    آبان 7, 1399

    درود بر شما بانوی گرامی

    به جمع دوستان پاک خوش آمدید

    پیروز باشید

    💐💐💐

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا