تقدیم به حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها

بنام خدا

به عشق حضرت معصومه شعر می سازم /
به این که نوکر اویم همیشه می نازم /

حسودی ام شده با دیدن کبوتر ها /
همیشه در پی آنها به فکر پروازم /

میان مردم شهرم شدم سرافکنده /
ولی کنار شما باز هم سرافرازم /

نگفته ام به کسی راز های قلبم را /
از این به بعد شمایید محرم رازم /

اگر بهشت حرم یک خیال پردازی است /
چقدر خوب که من هم خیال پردازم /

حریم پاک شما آبروی ما شده است /
سفر به قم همه ی آرزوی ما شده است /

خدا کند که بهشتی شوم به لطف شما /
مطهر از همه زشتی شوم به لطف شما /

دوباره اشک و دعا را به فال نیک بگیر /
بیا و توبه ی ما را به فال نیک بگیر /

وجیهه اید و کریمید التماس دعا /
امید بچه یتیم اید التماس دعا /

دلم مسافر شهر شریف قم شده است /
میان آنهمه زائر دوباره گم شده است /

چقدر مزه ی خوبی است مزه ی درمان /
شفای درد مرا داده اید با سوهان /

کویر ، پیش شما شد شبیه یک دریا /
عدم کنار شما شد هزار ها دنیا /

در این بهشت نمک گیرتان شدیم همه /
امیدوار به تدبیرتان شدیم همه /

چقدر مرجع تقلید در کلاس شماست /
تمام صحن،پر از بوی عطر یاس شماست /

امام هشتم ما خواهری چنین دارد /
خوشا به حال کسی که فقط همین دارد /

کسی که عرش فقط گوشه ایست از حرمش /
کسی که خارج وصف است بخشش و کرمش /

دلم به پنجره های حرم گره خوردست /
همان دلی که به زیر فشارها مردست /

کسی که آمده قم،حیف جمکران نرود /
زیارت حرم صاحب الزمان نرود /

اگرچه غصه و ماتم شدست دمسازم /
به شوق وصل شما با زمانه می سازم /

مرا ببخش که یک نقطه باز کم دارم /
مرا ببخش که سربار جای سربازم /

منی که آمده ام جمکران به عشق مسیح /
نگاه کن که به دنبال وحی و اعجازم /

چه حیف قافیه هایم همیشه اجباری است /
شدست آخر شعرم شبیه آغازم /

ببخش شاعر خوبی برایتان نشدم /
چراکه من نه ادیبم نه اهل شیرازم /
……..
علی رفیعی