🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۲/۰۱/۰۱ |
| تعداد شعر: | 285 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۹ |
بسمه المهیمن
حاشا
هر چند نومیدی خود را سخت حاشا می کنم
اوضاع را با خشم و ناکامی تماشا می کنم
بر خاک خود می گریم و بر آب حسرت می برم
آه ضعیف خویش را با ناله سودا می کنم
این حجم از ناکارامدی و جهل و ناشایستگی
را من نمی دانم کجای مملکت جا می کنم
می دانم اینجا هیچ چیزی نیست اما باز هم
با باور اعجاز عشق این پا و آن پا می کنم
آه ای مسیحای وطن در جایی از شب بی گمان
انفاس قدسی تو را در خویش پیدا می کنم
مهدی در آن دم این زمین زخمی و آشفته را
در گام های نوبهار عشق احیا می کنم
در امتداد معجزه دریاچه های خشک را
با اهتمام و غیرت و عشق تو دریا می کنم
#مهدی_رستگاری
هفدهم دی سال یکهزار و چهارصد و دو خورشیدی
هفتم ژانویه ۲۰۲۴ میلادی
دفتر شعر روزگاران
۹۹۱
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
سلام افلاطونیان معتقد بودند که ورای این عالم که مجاز است ، عالم دیگری نیز هست
سپاس گذار رحمت و زحمتی هستم که کشیدید خانم عبدلی عزیز و بی تردید سعی
سلام و عرض ادب به مانای مهربان با سپیدی روبه رو هستیم که می خواهد
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
دی 30, 1402
درود زیبا ودلنشین سروده اید
⚘⚘⚘⚘
زنده باشید به مهر
پاسخ
بهمن 1, 1402
درود و سپاس فراوان جناب عبداله پور🌹🌷🌹🌷
پاسخ
بستن فرم