🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۰/۰۳/۰۷ |
| تعداد شعر: | 39 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۱/۱۲/۲۱ |
رفته ام
تا به تو عادت نكند دنیایم
این مدل رفتن ِمن،
مردن ِ تدریجی بود، نهایتش روزی دستهایی را میگیریم كه دنیای كسی بود،
و
شناسنامه هایمان یك اسم ِدیگر با خود حمل میكنند..
حاصلش بچه هایی میشوند كه ما فقط اسم ِپدر و مادر را برایشان یدك میكشیم.. این میشود انتهای نسلی كه دوست داشتنش
را قورت داد..
نوشته شده در پاییز نود و پنج
مهران قرجه داغی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود استاد روح آن مرحوم قرین رحمت. بله واقعا بحث بسیار عمیقی است. بسیار بسیار ممنونم که
سلام‌مجدد این نقص نیست به هیچ وجه بهتر است بگوییم بی نهایتی به
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
هزاران درود بر استاد طارق خراسانی عزیز و بزرگوار. بسیار بسیار خوشحالم که در این بحث
سلام جناب گیوه چیان سؤالی کرده اید ا ما از کجا آمده ایم، برای چه
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
بستن فرم