امیر جلالی
اسفند 14, 1398

این اثر آدمی یاد این حرف می اندازد : یا همه یا هیچ…
زیبا بود و درود بر شما

پاسخ
ولی اله بایبوردی
اسفند 14, 1398

سکوت بی وصال…

اگر چه …

در این رویا ولی یک پر ز بالت را نمی خواهم

یاد پر سیمرغ افتادم به دست رستم زال زر

یادی ز شاهنامه …

درودها

تقدیمی : 💐

🍃 با فنا دیدم جمالی ماه را 🍃

با خیالی آمدم دیدی مرا
گر خیالی بود رؤیایی دلا

عابر از کویی شدم بی راهبر
کس ندیدم بینِ راهی جز خدا

گر چه راهی را به تنهایی عبور
از طلب آغاز ، تا فقری ، فنا

با فنا دیدم جمالی ماه را
دست افشان پای کوبان هر کجا

زهره ای دیدم سماوی در زمین
با چه سیمایی برایم شد نما

با هم اویی سیر راهی را عبور
تا به آنجایی چو قافی ، برملا

گر چه رؤیایی ببودش آرزو
آرزویی بود عالی ، والیا

ولی اله بایبوردی

14 / 12 / 1398

🌸🌸🌸🌸🍃🌸🌸🌸🌸

پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

خنده ی یار قشنگ است… بخندانیدش
اخم زیبنده ی او نیست… نرنجاندیش

بگذارید رها باشد و آشفته و باز
موی او را به دلِ باد بیافشانیدش

از عذاب و تَشَر و حشر نگویید مدام
از خدایی که کریم است نترسانیدش

بگذارید که بی واهمه شادی بکند
به شر و شور و تب و تاب برقصانیدش

هر زمان خسته شد از درد و گرفتاری و غم
سفت در گرمیِ آغوش بچسبانیدش

شانه ی امن و رفیق و پر پرواز شوید
هرکجا حرفِ قفس بود بپیچانیدش

عشقِ او را همه جا پیش همه داد زنید
هرکسی بُخل و حسد داشت، بسوزانیدش

عشق، نور است نه تاریکی و تردید و غبار
مثل خورشید بتابید و بتابانیدش

« حمیدرضا گلشن »

تازه ترین نقدها