🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
هر شب یادت را
در این هوای آلوده ی دلتنگی
مینوشم، تشنه تر می شوم
نمی دانم از جنس کدام چشمه ی گوارایی
که چشمانت را هر لحظه
( میخواهم)
زلال چشمانت بر گونه هایم جاریست آتشین می نوشم
باران چشمت را
نبودت را
دل تنگی را
بیقراری را
به دیده می شویم
که بشورد دوری و سیاهی را
بودنت ماضی بعید بود
حال استمراری من
برگرد
در چشمه ی چشمانم جاری شو
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
مهر 21, 1399
🌹🌹🌹🌹💐💐💐
پاسخ
مهر 21, 1399
🙏🙏🙏🙏🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم