🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
می خواهم با واژه هایم
تو را به قدیسه ای بدل کنم
تا سالیان بعد
مردم جهان نامت را
در شعر های عاشقانه ام جستجو کنند
می خواهم با لب هایم
از لب هات گل سرخ بچینم
بعد
شاخه شاخه کنار هم بگذارم
صاحب یک گلخانه شوم
می خواهم با چشم هایم
یک ریز زل بزنم توی چشم هات
بعد
لبخند بزنی بگویی:دیوانه
این فرض از فلسفه
برایم اثبات شود
دیوانگی نوعی از خوشبختی ست
می خواهم با دست هایم
موهایت را نوازش کنم
بعد
عطرشان بپیچد در اتاق
نفس بکشم ، مست شوم
آن قدر بخوابم كه
وقتي بیدار شدم
در گندمزار موهايت گم شده باشم….
((محمد شیرین زاده))
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):