![طارق خراسانی](https://sherepaak.com/wp-content/uploads/2024/02/5734FE16-E1E3-4810-B187-0608E0BDCFAF.png)
🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
مهرت به سینه ی مردم کجا کم است؟
مانند بهمنی ام در سرا کم است
گویی نه این و ،بگویم چرا کم است
«اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است
دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است»
پ . ن
محمدعلی بهمنی، شاعر پیشکسوت و مطرح معاصر در بستر بیماری ست از دوستان گرامی پاک می خواهم برای سلامتی ایشان دعا کنند.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
خرداد 23, 1403
– [ ] زندگینامه محمدعلی بهمنی:
– [ ] محمدعلی بهمنی (زادهٔ 27 فروردین 1321) شاعر و غزل سرای ایرانی، متولد دزفول است. وی دارای 2 خواهر و 5 برادر بزرگتر از خود است.
– [ ] وی دوران کودکی و نوجوانی را در تهران، کرج و بندرعباس گذراند.
– [ ] مادر او از نخستین، دانش آموزان دانش آموخته ی زبان فرانسوی در ایران بود. مادر او به ربان عربی و فرانسه آشنا بود. وقتی همه ی بچه ها دورهم جمع می شدند مادرش یا شاهنامه خوانی می کرد یا از حافظ و سعدی می خواند. پدرش، او را به جای مدرسه، به چاپخانه فرستاد. 10 ساله که بود در چاپخانه «تابان» سرگرم کار شد.
– [ ] مجله «روشن فکر» را آن چاپخانه نشر می داد و مسئول صفحه ی «هفت تار چنگ» مجله، فریدون مشیری بود. مشیری اولین کسی بود که توانایی شعرگویی را در محمدعلی بهمنی، پیدا کرد و بهمنی اولین شعرش را در همان سن 10 سالگی برای مادرش سرود و مجله ی «روشن فکر» در سال 1331 آن را چاپ کرد.
– [ ] تحقیق درمورد محمدعلی بهمنی
– [ ] محمد علی بهمنی از سال 1345 همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و و برنامه صفحه شعر را با همکاری شبکه استانی خلیج فارس ارائه داده است. بهمنی در سال 1374 همکاری خود را با هفته نامه ندای هرمزگان آغاز می کند و صفحه ای تحت عنوان تنفس در هوای شعر را هر هفته در پیشگاه مشتاقان خود قرار می دهد.
– [ ] او از سال 1352 ساکن بندرعباس شد و پس از پیروزی انقلاب، به تهران آمد و مجدداً به سال 1363 به بندرعباس عزیمت کرد و در حال حاضر نیز، ساکن همانجاست. محمدعلی بهمنی مسؤول چاپخانه دنیای چاپ بندرعباس و مدیر انتشارات «چیچیکا» (در گویش بندرعباسی به معنی قصه) در بندرعباس است.
– [ ] اولین مجموعه محمدعلی بهمنی به نام «باغ لال» را انتشارات بامداد در سال1351 منتشر کرد و درپی آن آثار بسیاری از وی به دست مخاطبانش رسید. دو مجموعه ی گاهی دلم برای خودم تنگ می شود و شاعر شنیدنی است از آثار بسیار مشهور در کارنامه ی بهمنی، به چاپ دهم نیز رسیده است. بهمنی سال 1378 غزل سرای نمونه کشور شد و سال 1385 در نخستین دوره ی جشنواره شعر فجر به اتفاق حسین منزوی برگزیده ی بخش شعر کلاسیک شد و هم در فهرست چهره های ماندگار شعر قرار گرفت.
– [ ] ادبیاتی ها بهمنی را آغازگر شعر «گفتار» یا غزل «گفتار» می دانند و معتقدند با غزل های بهمنی دوره ی بازگشت به خویش در شعر اجتماعی پرشور و آرمان گرای دهه ی شصت آغاز شد؛ دهه ای که نسل جوان و جوینده اش با قلم و چکش سرگرم حکاکی چهره ی زمخت غزل اجتماعی بودند.
– [ ] اگر جسارت بهمنی و هم نسلانش همچون منزوی، بهبهانی و نیستانی نبود قطعاً نوگرایی در غزل بیش از چند دهه به تأخیر می افتاد. بهمنی در غزل هایش همواره چشمی به نیما دارد و بسیار درست می گوید که: «جسمم غزل است؛ اما روحم همه نیمایی است.» در بین آثار بهمنی گاهی دلم برای خودم تنگ می شود بی هیچ تردید در رشد غزل معاصر، مجموعه ایی بس تأثیرگذار است.
– [ ] بررسی اشعار محمدعلی بهمنی
– [ ] عشق از جمله مضمون غزل های اوست. بسیاری بر این عقیده اند که غزل های او وام دار سبک و سیاق نیمایوشیج است. آنچنان که خود او می گوید: جسمم غزل است اما روحم همه نیمایی است در آینه تلفیق این چهره تماشایی است. نخستین شعر بهمنی در سال 1330، یعنی زمانی که او تنها 9 سال داشت، به چاپ رسید. او برگزیده اولین دوره جشنواره بین المللی شعر فجر در بخش شعر کلاسیک بود.
– [ ] محمدعلی بهمنی در قالب های مختلف از کلاسیک، نیمایی و سپید به سرودن پرداخته است. اما وجه غالب شعرهای او، غزل است.
– [ ] برای محمدعلی بهمنی شعر همچون موجودی جاندار است که شکل و قالب، لباس های آن را تشکیل و به آن شخصیت می دهند؛ محمدعلی بهمنی شیفته غزل و غزل گفتن و غزل خواندن است و می گوید: غزل، نه تنها در شعر امروز، بی تردید در شعر تمام فرداها جایگاه ویژه ای خواهد داشت. غزل هستی ایرانی است و خواهد بود. آنچه که مهم است، این است که این امانت حساس را به نسل های آینده تحویل دهیم.
– [ ] در دیدگاه محمدعلی بهمنی، غزل یک شکل است که می تواند با روزگار خود و با شرایط جدید تغییر کند.
– [ ] ازدواج محمد علی بهمنی
– [ ] محمدعلی بهمنی سالها پیش با صدیقه نیر قره گوزلو ازدواج کرده است.
– [ ] او می گوید من همه شعرهایم را برای همسرم می گویم چه آنجایی که به او اشاره کردم و چه جایی که اشاره نکرده باشم. خانومم مدیر انتشارات چی چی کا و ناشر بیشتر آثار من است.
– [ ] فرزندان محمد علی بهمنی
– [ ] محمد علی بهمنی و همسرش دارای یک پسر و ۵ دختر به نامهای بهمن، ترانک، ساده، آیه، غزل و واژه هستند.
– [ ] آثار و کتاب محمدعلی بهمنی
– [ ] – باغ لال
– [ ] – در بیوزنی
– [ ] – عامیانهها
– [ ] – گیسو، کلاه، کفتر
– [ ] – گاهی دلم برای خودم تنگ میشود
– [ ] – شاعر شنیدنی است
– [ ] – همواره عشق
– [ ] – هوا دونفره هم که باشد در من جمعیتی است
– [ ] – یه حرف یه حرف حرفای من کتاب شد
– [ ] – من زندهام هنوز غزل فکر میکنم
– [ ] – گزیدهای از پنج کتاب در یک کتاب
– [ ] – گزیده اشعار محمدعلی بهمنی
– [ ] – مجموعهاشعار
– [ ] – صبح زود یه قاصدک سوار باد خنک
– [ ] – عشق است
– [ ] – خیال که خیس نمیشود چتر برای چه؟
– [ ] – چشمه صبح
– [ ] – خوبترین حادثه میدانمت
– [ ] – دوستت دارم
– [ ] – تنفس آزاد با محمدعلی بهمنی
– [ ] – جسمم غزل است؛ اما روحم همه نیمایی است
– [ ] – امانم بده
– [ ] – این خانه واژههای نسوز دارد
– [ ] – غزل زندگی کنیم
– [ ] جایزه ها و تقدیرهای محمدعلی بهمنی
– [ ] محمّدعلی بهمنی در سال 1378 موفّق به دریافت تندیس خورشید مهر به عنوان برترین غزل سرای ایران گردید. در سال 1383 با همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هرمزگان، همزمان با برگزاری ششمین کنگره ی سراسری شعر و داستان جوان در بندرعباس نکوداشت محمدعلی بهمنی برگزار گردید.
اشعار محمدعلی بهمنی
کمال دار برای من کمال پرست
در این زمانه بی های و هوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست
چگونه شرح دهم لحظه لحظه ی خود را
برای این همه ناباور خیال پرست؟
به شب نشینی خرچنگ های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست
رسیده ها چه غریب و نچیده می افتند
به پای هرزه علف های باغ کال پرست
رسیده ام به کمالی که جز اناالحق نیست
کمال دار برای من کمال پرست
هنوز زنده ام و زنده بودنم خاری ست
به چشم تنگی نامردم زوال پرست
******
بعضی با برج های پدرهاشان
بعضی دیگر با آرزوهاشان
و بعضی با دنیاشان
من و تو اما
با نداری هامان
بزرگ شدیم.
آنقدر بزرگ
که جایی در دنیای کوچکشان
نداشتیم.
******
هوای حوا
دل من یه روز به دریا زد و رفت
پشت پا به رسم دنیا زد و رفت
پاشنه ی کفش فرار و ور کشید
آستین همت و بالا زد و رفت
یه دفه بچه شد و تنگ غروب
سنگ توی شیشه ی فردا زد و رفت
حیوونی تازگی آدم شده بود
به سرش هوای حوا زد و رفت
زنده ها خیلی براش کهنه بودن
خودش و تو مرده ها جا زد و رفت
هوای تازه دلش می خواست ولی
آخرش توی غبارا زد و رفت
دنبال کلید خوشبختی می گشت
خودشم قفلی رو قفلا زد و رفت
از خداوند سبحان برای این بزرگمرد وادی شعر وادب سلامتی وطول عمر آرزومندم
پاسخ
خرداد 23, 1403
سلام
برخی اتفاقات ، جایگاه برخی چهره ها را در میان ایرانیان، پس و پیش کرد . آرزوی سلامتی دارم برای شاعری که هنوز شعرش را می خوانند
پاسخ
خرداد 23, 1403
سلام مانای عزیز
امیدوارم با دعای دوستان حال استاد بهمنی کاملا خوب و به سلامتی از بیمارستان به خانه برگردد
سپاس از مهر حضورت🌹
پاسخ
خرداد 23, 1403
درود و امید سلامتی برای ایشان و تمام بیماران💐
پاسخ
خرداد 23, 1403
سلام ودرود
ان شاءالله
دعای دوستان قطعا تاثیر گذار است
سپاس از حضور پر مهرتان 🌹
پاسخ
خرداد 23, 1403
درود استاد طارق گرامی…
از صمیم قلب آرزوی سلامتی دارم برای استاد بهمنی، باز ماندهای از نسل طلایی شعر ایران🌺🌺🌺
پاسخ
خرداد 23, 1403
سلام حضرت حجت
براستی عصر طلایی شعر را نظاره گریم
سپاس از دعای آنحصرت🌹
پاسخ
خرداد 23, 1403
درود استاد
آرزوی بهبودی برای ایشان
امیدوارم هرچه زودتر سلامتی کاملشان را به دست بیاورند.
شاد و سلامت باشید🙏🙏🙏🌹🌹🌹
پاسخ
خرداد 23, 1403
سلام جناب گیوه جیان گرانمهر
سپاس از حضور ودعای خیرتان 🌹
پاسخ
خرداد 23, 1403
سلام
ان شاءالله حالشون خوب بشه
عاشق شعراشم
کاش شما هم تضمین کامل می کردین
پاسخ
خرداد 23, 1403
سلام
خیلی ممنونم از حضورتون
وقتی فهمیدم استاد بهمنی بیمارستان هستند و حالشون خوب نیست با عجله یک بیت را تضمین کردم تا با شعر خودشون پستم را بگذارم
دعای گوشه نشینان اثر دارد و یقین دارم دعای شما اثر بخش خواهد بود 🌹
پاسخ
خرداد 23, 1403
من با غزلی قانعم و با غزلی شاد
تا باد ز دنیای شما قسمتم این باد
ویرانه نشینم من و بیت غزلم را
هرگز نفروشم به دو صد خانه ی آباد
من حسرت پرواز ندارم به دل آری
در من قفسی هست كه می خواهدم آزاد
ای بال تخیل ببر آنجا غزلم را
كش مردم آزاده بگویند مریزاد
من شاعرم و روز و شبم فرق ندارد
آرام چه می جویی از این زاده ی اضداد ؟
می خواهم از این پس همه از عشق بگویم
یك عمر عبث داد زدم بر سر بیداد
مگذار كه دندانزده ی غم شود ای دوست
این سیب كه ناچیده به دامان تو افتاد
محمدعلی بهمنی
چه شعریییی
پاسخ
خرداد 24, 1403
خیلی زیباست 🌹
پاسخ
بستن فرم