پیوند حکمت و عشق

سلام دوست عزیز
اگرچه به خاطر تفاوتی که در دیدگاه داریم ، کمتر به این صفحه سر می زدم . اما بعدتر به خود نهیب زدم که برای خواندن و شنیدن شعر به دیدگاه شاعر و اصلا محتوای شعر کاری نداشته باشم . و بارها هم دیده ام که دو انسان به ظاهر متضاد ، دوستانی خوب برای هم شده اند .
اما از این مقدمه و چاپلوسی مانایی که بگذریم ، سوالی برایم پیش آمده که شما را فردی معتقد و ملتزم به شیعه ی اثنی عشری می دانم . آیا می توان هم ائمه ی اطهار را دوست داشت هم سعدی و حافظ و مولوی را که معتقد به شیعه نبودند ؟
البته بارها هم از دوستانی شنیدم که سعدی ” عشق محمد و آل محمد ” را برای آدمی بس دانسته . و مولوی با ” کجایید ای شهیدان خدایی ” و ” از علی آموز اخلاص عمل ” تکلیف خود را روشن نموده ، و یا حافظ که در ” یوسف گمگشته ” به حدیث ” کشتی نجات ” اشاره کرده و یا در ” مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ / چرا که وعده تو کردی و او بجا آورد ” به نان گندم نخوردن امام اول شیعیان اشاره کرده و آن را به حضرت آدم که وعده کرد گندم نخورد اما خورد ، طعنه زده و از این دست داستانها ….
خیلی دوست داشتم نظر جناب رستگاری را در این باب بدانم . و نیز از ایشان دعوت کنم که حضوری قوی تر در صفحات دوستان داشته باشد . که از تصادم و تضارب آراست تا معرفت سالمتر و دانش پایدارتری به دست می آید .

سلام و‌ درود

غزل زیبایی ست
لذت بردم

در پناه خدا 🌱👏👏👏👏👏🌱