🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۹/۰۳/۱۴ |
| تعداد شعر: | 50 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۱/۲۸ |
دلم چو نوح ، ز دردی هزار ساله بسوخت
ز داغ مرگ جوانان به باغ لاله بسوخت
چو شمع، شمع وجودم بسوخت در شب عمر
به آشیانه، چو مهتاب بین هاله بسوخت
چو آه دم به دم از دل به روی جام نشست
ز سوز آه به ناگه، می و پیاله بسوخت
در عمق چاه جدایی ، دلم چو یوسف مصر
همین که آه بر آورد، چاه ز ناله بسوخت
ز هرم اشک روان گشته از دو چشم ترم
شبی به باغ خیالم، چراغ ژاله بسوخت
به وقت شعر نوشتن ، ز آه اینهمه داغ
حرارتی زد و این شعر و آن مقاله بسوخت
سروده شده در 1 دیماه سال 1377
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (1):
درود .سپاسگزارم .آموختم از کلامتان 🙏🌹
سلام با اجازه اگر بتوانید دو نکته را در سروده رعایت بفرمایید شعرتان فرازمندنر می‌شود! یک: ارتباطِ دو مصراع
طارق خراسانی در همراه با سکوتی آرام
سلام مانای عزیز از نقد زیبایت دانستم به حقیقت شعر بخوبی پی برده ای برای دخترم سارا
معصومه بیرانوند در همراه با سکوتی آرام
سلام و درود بر شما خیلی جالب بود و پر معنا
مهرداد مانا در همراه با سکوتی آرام
و بالاخره شعر سپید واقعی را از این قلم خواندم . شعری کوتاه که مانند
