🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
سرم به دامان تقدیر
چون ابر بهار می بارم
گم شده در تاریکی
به جستجوی کلید زندگانی
دست به دیوار میکشم
ولی هر بار طعم ناامیدی را می چشم
جام زندگی خالی
و بسته ماند قفل آرزوها
بی اجابت هزار دعای سحرگاه
من ماندم و یک سینه پر از آه
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):