🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۰/۰۶/۳۰ |
| تعداد شعر: | 48 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۴/۱۰ |
سودائی جز تو ندارم در سر
آن سر که سودای تو درش نباشد ،
نباشد سر
باشد سُم ، و لگد مال شود
گردد نَعلین و بر پا شود
شود دستمالی ، و دست مالی شود
سودای تو دارم در سر
آه ، اگر نباشی چگونه بایدم زیست
چطور زنده بمانم؟؟؟
و آنگاه که تو در برم نباشی
با انگشتان پا ، قنوت نماز را بجا آورم
چرا که دستانم هنوز در گرو درگاه خداوند برای بازگشتت به دعا ایستاده اند
خدا خودش میبخشد ، میدانم که میبخشد
لبها بجای پلک چشمان کورم ، هر دم بزنند برهم آرامشی را که بی تو هیچ وقت ملاقات نکردم
و گوشهایم نابینا گردند
آنگاه من چگونه بشنوم اگر صدایت را نبینم
آخر این وسط مردم چه تقصیری دارند
آنهاچه بی ریخت میشوند وقتی تو نیستی!
پس بخاطر حرف همین مردم
بیا و دل بیمارم را آبتنی بده
تا شاید کدورت ها شسته شوند
و تاول های قلبم
از راه آب خانمان به رودخانه های دور خیال
و از آنجا به دریاهای خشک و تفدیده ز گرمای تنت برسم
و باز عاشق شوم
عاشق تو که کور و کر و نابینایم کرد عشقت !!!
شاید اینبار بی کینه پذیرای عشقم گردی
ای تو که میخواستمت تا اوج ..
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
درود بر شما و سپاسگذارم.فراخ دید شما بسیار قالب احترام است و بسیار شیوا واکاوی
در در فراسوها
درود فارغ از نظر نیچه که گاه زن را مکرم و گاه مجرم یاد میکند ،
بستن فرم