🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
کنج خلوت شاعرانه
بهشتی ساخته ام
به بلندای ابدیت
گل ها به عشوه چشم باز میکنند
و پرندگان به ناز
آواز سر می دهند
کلمه ها
یک به یک سُر می خورند
ازدستان قلم
و به رقصی میانه میدان
شعر می شوند
من اینجا ارامش را
نقش می زنم
حتی دلتنگی را
میان رنگ های خاطره
می چینم
و غروب های جمعه را
با سعدی
سر میکنم
پر از پروانه های غزل می شود
باغچه کوچک
و لبخند فواره می زند
از حوض زمان
من اینجا شناورم
میان بودن ها و نبودن ها
گفتن ها و شنیدن ها
گهگاه
گل می کند حرف هایم
با شعر فاضل و
گاهی سهراب
به پادر میانی
بلند می گوید
زندگی باید کرد
من اینجا جاودانه ام
و از دریچه ی زندگی
دلتنگی ها را پرواز می دهم
#شیدا شهبازی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
شهریور 19, 1401
سلام و درود
زیباست
در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👌🌹🌿
پاسخ
بستن فرم