زندگی چنان رفت که نشد بپرسیم از او
به کجا چنین شتابان*
بدان که زندگی چنین می رود
چه خوب و چه بد چنان می رود
در این گذر زمان
تو می توانی باشی ابدال
یا که باشی جز پَستان**
تو می توانی باشی ابدال
می تواتی باشی جز مَستان
زندگی چنان رفت
چنین هم نخواهد ماند
باش در لحظه و ابدال
صید کن این پند را

#مجید_محمدی

*استاد کدکنی
*پَست+ان=پَستان:پست ها.
این ترکیب ظاهرا صحیح نیست اما چون ترکیب بدیعی بود آن را بکار بردم و نوعی هنجارشکنی محسوب می شود.

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):

مدیر سایت

محبوبه سرجوقیان

مجید محمدی

نظرها 1

مجید محمدی
دی 3, 1400

سپاسگزارم🙏🌸

پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

ای که چیدی به جفاکاری خود این خوان را
بسته عشقت به چنین معرکه ای دستان را

پهلوانی من آن است که در مسلک عشق
بی دریغی به تو تقدیم کنم این جان را

من و دریوزه ای از ناز طبیبان هیهات
دردمند تو عزیزم چه کند درمان را

این روا نیست که حتی به گمانت برسد
که من از جور و جفا می شکنم پیمان را

ناز کن باز که ناز تو خریدن دارد
کن پریشان سر آن گیسوی جانفشان را

پاک شو دفتر از این اشک که افشا نکنی
پیش دلدار تو داغ دل بی سامان را

مهدی از جور تو لب بسته ولی جان دلم
بشنو از قعر غزل درد دل نالان را

« مهدی رستگاری »

تازه ترین نقدها