🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
.گر چه دامانم بسی آلوده است
چون غفوری خاطرم آسوده است
حمد گویم رحمت پروردگار
لطف و جود و بخشش آمرزگار
بنده ات پر شرم و پر حس گناه
دادی او را اندر آغوشت پناه
وین عجب تر میرسد هر دم به گوش
سر غیبی از سروش
………………………………
چه جای صحبتم با دیگران است
رفیق من خدای بیکران است
نگاهم هست سوی کردگاری
که لطفش از زمین تا آسمان است
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
خرداد 23, 1403
درود بر شما🌱
پاسخ
بستن فرم