🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
گم کرده ام راه خانه را
چشمانم را توده ای ابر فراگرفته
طغیان میکند اشک
و تو
ویران می کنی پل پشت سر را.
سردی زمستان یخ میزند
خاطراتت را بر تن شیشه ی پنجره
که تنها همدم تنهایی من است
بعد از تو دیگر
خانه ی دل گرم نیست
✍️#مجید_محمدی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
بستن فرم