🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
… وشايد شروع جهان هم حادثه ای بود از سرِ دلتنگی!
آن دمی که قلبِ ذره ای نا آرام در فراقی اندوهناك، فشرد و آن حجمِ بي حسابِ دلتنگی را دلِ بي قرارش تاب نياورد و جوششی بی امان از عشق، جهانی آفريد که تا زمان باقی است در اندوهی بی پایان خواهد زیست.
حال در انتظارم تا ببینم از دلی که برای تو تنگ است چه خواهد رویید و کدام آغاز، خواهد شكفت…
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
مهر 4, 1400
عاقبت فهمیدم انتظار بی پایانم ، بی حاصل بود … تو خود آغاز بودی و تو خود پایان .
و من امّا ، تا آخرت انتظار ….
🌸🌷🌺
پاسخ
بستن فرم