🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 مه ننجان … (شعر مازندرانی تبری با ترجمه فارسی)

(ثبت: 269675) اردیبهشت 24, 1403 

مه ننجان …
(تقدیم به همه مادربزرگهای مهربان و دلسوز )

دشـونه ذیـل تکـون داهه مه ننجان
مره چـایی و نـون داهه مه ننجان
ونـه خـوری کـه هر کـی امــوهه
اتی ماس و راغون داهه مه ننجان

مادر بزرگم تلم را محکم تکان می داد و برای ما نان و چایی مهیا می کرد.
هر کسی که به خانه مادربزرگم می آمد به او ماست و روغن می داد.

دشون: تلم- وسیله برای تهیه روغن از دوغ
ذیل: محکم
مه ننجان: مادربزرگم
خوری : احوال پرسی – مهمانی
اموهه: می آمد
اتی: مقداری
راغون: روغن
داهه: می داد

(روحش شاد و یادش موندگار)

شاعر: میر حمزه طاهری هریکنده ای نوپا

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا