شعر پاک

باید که زیبایش کنم طاووس بی پر را
باید بیاندازم به زیر پایم این سر را

چیزی نمانده از پرنده های جسمی سرد
باید ببارم بر تنم پایان اذر را

تا گاوهای چاقِ دیگر را نبلعیده
باید که قربانی کنم این گاو لاغر را

قیصر کنار مردم نامرد خواهد مرد
اینجا برادر میزند خنجر برادر را

باید تبر اورد وقتی که تناور شد
تیغی نمی برد سر سبز صنوبر را

دریای طوفانی و کشتی غرق در لنگر
باید به سمت این شناور برد بندر را

دشتی که شد گلخانه از گل های تزئینی
گم کرد جای لاله های سرخ پرپر را

دیگر حریف لشگر بربر نشد دیوار
باید که کند و چاه و خندق کرد سنگر را

در کشوری که رهبرش شد بیش از سرباز
باید که قربانی کند سرباز رهبر را

وقتی که جاء الباطل از پهلوی حق افتاد
باید که باور کرد هر دنیای دیگر را

دستان سرد تفرقه از خاک بالا زد
در خویش می بلعد زمام و نام کشور را

اینجا کسی حرف مرا هرگز نمی فهمد
باید بگیرم گوشه ی دامان مادر را

« برهان جاوید »

تازه ترین نقدها

علی معصومی در سر منشاء دیوانگی

سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی

معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام و سپاس مجدد

طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی

معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ

طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…

سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را

مشاهده تمام نظرات و نقدها

آرشیو

ویدئو

فایل صوتی

کانال تلگرام