🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۰۷/۲۵ |
| تعداد شعر: | 1 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۳۹۵/۰۲/۱۳ |
"يا عباس"
درآینــه آب نگـــا هش گــره خـــورد
برچشم بـــــــرادر چو ماهش گــره خورد
چشمش به میـان دجله تا سـوسـو زد
یک شعله تــــه چشم سیاهش گــره خورد
لــــرزید دل فرات وخشـکید عــــطش
مــرد انگی اش به جان پنا هش گــره خورد
سیرا ب شـدند جـــها نیان بی تــــاب
وقتي که شماره هــــا ی آهش گــره خورد
بشکست زمان چو قامت او بشکست
ای وای چه را حت ا لتجا هش گــره خورد
بــــد مست دلان بـــی مـــروت خفـتند
وقـــتی گـــره طــــناب را هش گــره خورد
چون باد خزان نـشاند، دامــــانه شرم
تیری که به چشم سجده گاهش گــره خورد
7/1/1384خ. صفر 1426ق
خوانش: 934
سپاس: 5
تعداد نظر: 11
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
درود بر شما و سپاسگذارم.فراخ دید شما بسیار قالب احترام است و بسیار شیوا واکاوی
در در فراسوها
درود فارغ از نظر نیچه که گاه زن را مکرم و گاه مجرم یاد میکند ،
