![لیلا بهمنی( سالیز)](https://sherepaak.com/wp-content/uploads/2022/10/۲۰۲۲۱۰۲۲_۲۲۲۹۰۵-e1666481213878.jpg)
🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
《سه تار》
ستارم را بریدی ساز دلتنگ
به روح نازکم کمتر بزن چنگ
نمی بینی که از درد فراقش؟؟
نشستم با خودم دارم سر جنگ؟
✍🎙لیلا بهمنی(سالیز)
#ستار:👈نوعی سازایرانی
در گویش لری هم به معنای #صبرو #قرار است.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
مهر 30, 1400
سلام علیک
احسنت بر شما
مشخص هست که در شعر کلاسیک هم مهارت به سزایی دارید
در مصرع دوم آوردن چنگ که دارای دو معنی یکی چنگ یا پنجه و دست انسان و دیگری ساز چنگ هست ایهام و مراعات نظیر مناسبی با سه تار (که در اینجا به خاطر اشاره به مفهوم آن در زبان بختیاری ستار نوشته اید و البته گمانم این کار صحیح نباشد)و چنگ ایجاد کرده.آفرین
اما در مصرع آخر “نشستم” را شما به جای “نشسته ام”_برای اطمینان از منظور شما به صوتی با دقت گوش کردم_ آورده اید که در زبان عامیانه و محاوره درست هست ولی در زبان رسمی خیر و اینجا باعث دوگانگی زبان می شود.
در زبان رسمی برای زمان ماضی ساده می گوییم “نشستم” و برای ماضی نقلی می گوییم “نشسته ام”
ولی در زبان محاوره هردو را “نشستم” می گوییم با کمی تغییر لحن_تغییر لحنی که حکایت از ادغام نشسته و ام برای ماضی نقلی در استایل محاوره دارد.
و البته در پایان باز هم احسنت می گویم بر شما که در هر دو ملزوم شعر یعنی حس و خیال انگیزی و موزون بودن آن تسلط خوبی دارید.
موفق باشید
پاسخ
مهر 30, 1400
سلام وعرض ادب خدمت شما شاعر گرانقدر
درودها وسپاس از دقت وتوجه تون نقد وتحلیل خوبی بود
در رابطه با محاوره ای بودن فعل نشستم کاملا درست هست اما این کار را نه تنها من که خیلی از شاعران معاصر انجام داده اند حالا یا بخاطر سلیقه شخصی و انتخاب واژه بخاطر خوش نشستن درکنار کلمات دیگر یا به دلیل گیر کردن در تنگنای وزن که برای هرشاعری پیش می آید مثل اشعاری که هم زبان کهن را دارند هم معاصر که البته یکدست بودن شعر یکی از قوت های آن اثرهست👌 اما نبودن دلیل بر ضعف کار نیست
در رابطه با کلمه ستار به معنای بیقراری کاملا حق باشماست واین کلمه درگویش لری خرم آبادی ست و من طبق تصویر نوشتاری که در ذهنم برای کلمات میسازم در گویش لری تایپ می کنم گاها پیش می آید که با شکل نوشتاری درست وصحیح درتضاد است واین ضعف من هست با اینکه به گویش لری کاملا مسلط هستم در صحبت کردن، اما در نوشتار بسیار ضعیفم
(سه تار درست هست یعنی دقیقا هم فرم با سه تار به معنای سازی زهی)
باز هم سپاس از وقتی که لحاظ کردیدپاینده باشید وشاعر همیشه
پاسخ
مهر 30, 1400
و سلام مجدد
خدمت شما عرض کنم که در هر حال دوگانگی زبان در شعر مجاز نیست. و اگر جایی هم صورت بگیرد نیاز هست شاعر از قبل مقدمه چینی کند.
اما این که بسیاری شاعران بزرگ در اشعارشان چنین کاری می کنند دلیل بر رد این قانون نیست
منتهی شاعران بزرگ و معروف نان شهرت خود را می خورند و فراتر از قانون هستن
من به دوستان شاعر در این موارد که چرا فلان شاعر بزرگ فلان قاعده مهم را رعایت نکرده می گویم ایشان بزرگ و معروف هستند و من و شما نیستیم هر وقت معروف شدیم ما هم می توانیم از این کارها بکنیم.
نمونه حرفم این بیت حافظ؛
صلاح کار کجا و من خراب کجا
ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا
خود بنده هرگز دقت به این ایراد بزرگ نکرده بودم
ولی اگر من مبتدی چنین قافیه ای در شعر به کار ببرم اساتید شعر در انجمن ها یا سایت پوست سرم را می کنند
ولی حافظ چون شاعر بزرگی هست اصلا این قانون شکنی آشکارش به چشم کمتر کسی آمده (گرچه شائبه عمدی بودن این کار از طرف حافظ هم مطرح شده و البته ارادت من به ایشان نه تنها به عنوان شاعر بلکه به عنوان یک ولی الهی همیشگی بوده و هست)
در مورد خوش نشینی کلمات با هم و تنگناهای وزنی که بهتر هست هر دو را تحت عنوان ضرورت های شعری بیاوریم بهترست با تمرین توانایی خود را آنقدر بالا ببریم که کمتر لازم باشد از این تبصره ها استفاده کنیم و در نتیجه اشعار زیباتری ارائه بدهیم.
ان شاءالله موفق باشید
پاسخ
مهر 30, 1400
درود مجدد ممنون از توضیحات کامل و جامع شما البته که توضیحات من توجیه این انتخاب نبود در هر حال لطف کردید نکاتی را یاد آوری کردید والبته باید ما آنچه صحیح است را انتخاب کنیم واینکه دیگری چه کرده مهم نباشد
حافظ آنچنان است که شعر دیگران را اگر بخواهند بسنجند می گویند ایا ایا این شعر حافظانه هست یا نه؟
حافظ بر دل ما جادارد وبی همتاست شاعری صدای همه دوران هست و هنوز کسی نتوانسته با او در تسلط بر شعر چند معنایی و غنی از آرایه ها واسلوب شعری برابری کند
البته که شاعران خوب ما کم نیستند مولوی، در عرفان ( در آسمان) فردوسی بزرگ(با آفرینش آنهمه کلمه) نظامی با آن همه ترکیب ها وتصویرگری های ناب که چون نمایشنامه ی زیبایی در ذهن نقش می بندند وقتی که میخوانی
سعدی بزرگ که انگار در این عصر زیسته آنقدر که زبانش ساده والبته پرمحتوا ونغز است وصائب و خیلی های دیگر
ولی گاهی انتخابی جز زبان محاوره نداریم در شعری که محتاج به آن واژه هست مگر اینکه وزن را تغییر بدهیم
خوشحالم که با شاعری فرهیخته و ادبیات دان هم صحبت هستم
پاینده باشید بزرگمهر
پاسخ
مهر 30, 1400
بزرگوارید
موفق و شادکام باشید
پاسخ
بستن فرم