🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
(1)
از آن گردباد که
بر تار و پود جوانی ام می وزید
جز شهری در هم شکسته
قامتی
بر جای نمانده
*****
(2)
دلم هوایی می شود
برای بهشت روزهای کودکی
که ناتمام ترین لبخند آسمانی ام
در صورت عروسکی نشسته بود
که بی شرط
در آغوش زمینی ام آرام می گرفت!
******
(3)
با سرودی
به بلندای گل عاطفه بر بستر عشق
می نوازد دل غمگین من از
فاصله ها!
*****
(4)
مثل هر قصّه ی دریا شدن قطره ی اشک
دل
فرو می چکد از چشم
به بالین سواحل برسد!
****
(5)
به الفبای نگاهی
که ببازد به تپش های حضورت
سوگند
قلب آرام من از
دور شدن می ترسد
*****
(6)
دل
به هر قافیه از صبر سپردم
وزن سنگین حوادث
نتوانست به پای غم هجران تو
هجا بنوازد
بچّگیام
30 اردیبهشت 95
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):