🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 برباد رفته ها_6

(ثبت: 1521) اردیبهشت 30, 1395 
برباد رفته ها_6

(1)

از آن گردباد که

بر تار و پود جوانی ام می وزید

جز شهری در هم شکسته

قامتی

بر جای نمانده

*****

(2)

دلم هوایی می شود

برای بهشت روزهای کودکی

که ناتمام ترین لبخند آسمانی ام

در صورت عروسکی نشسته بود

که بی شرط

در آغوش زمینی ام آرام می گرفت!

******

(3)

با سرودی

به بلندای گل عاطفه بر بستر عشق

می نوازد دل غمگین من از

فاصله ها!

*****

(4)

مثل هر قصّه ی دریا شدن قطره ی اشک

 دل

فرو می چکد از چشم

 به بالین سواحل برسد!

**** 

(5)

به الفبای نگاهی

که ببازد به تپش های حضورت

سوگند

قلب آرام من از

دور شدن می ترسد

*****

(6)

دل

به هر قافیه از صبر سپردم

وزن سنگین حوادث

نتوانست به پای غم هجران تو

هجا بنوازد

 

بچّگیام

30 اردیبهشت 95

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):