🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 بر باد رفته ها-7

(ثبت: 1545) خرداد 3, 1395 
بر باد رفته ها-7

(1)

لب سپردن

به شکسته های جام احساس

در این تشنگی

و در خود فرو ریختگی

 گواراتر از روزگاریست

 که شاید میشد

بی ترک از کالبدش بنوشی

*****

(2)

 منم آن شمع 

که در سایه ی احساس تو

با هر تب رقصان نگاهت

خبر از نور گرفته است

که تا قلب شقایق

جلوه از عشق

 به آواز سحر نیک بسازد

***** 

(3)

ترنم از هر ترانه را

بی وقفه بر بالین باد بیاویز

لمس دستان طوفانی اش

حرارتت را

آتشینی غم انگیز

با پیکرم

زمزمه خواهد کرد

*****

(4)

بر آن بام که ایستاده بودی

من از اوج می ترسیدم

با این زمین که در آمیختم

تو از دشت گریزانی!

****

(5)

چشم هایم به سرخی شقایق

اما ایستاده

بر دل دشت ها می ماند

آرام گیر

مرا توان آن نیست

بر سینه ی ستبر کوه

بیارامم

*****

(6)

با سقوط هر رویا

قطعه ای به آسمان پیوست

روحشان شاد و یادشان در خاک

خاطراتی که خوانده شد ناچیز

 

 

بچّگیام

1 تا 3 خرداد 95

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):