🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
تابوت خویش را به سر دوش برده ایم
تا دخمه های ساکت وخاموش برده ایم
تا عزلت تنیده ی یک عنکبوت پیر
تا بندیان مست و فراموش برده ایم
درمحضر غرور خدایان شبی بسی
تندیس آرزوی کفن پوش برده ایم
ما در هجوم خاطره از شمع بی فروغ
آتش برای خواب سیاووش برده ایم
در اضطراب خود همه ی عمر مرده ایم
خورشید را به خانه سیه پوش برده ایم
امیردادویی
سال. ۸۶
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):