![نوید کدخدا](https://sherepaak.com/wp-content/uploads/2022/04/Screenshot_20210512-204153_Instagram-e1651285542218.jpg)
🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
دلم چقدر خسته است از وفاداری
خسته از این ریا کردن های تکراری
پرهیز می کنم از هر آنچه اینجا هست
بریده ام دگر دل از آدم های اطواری
رسوا اگر شود عاشق بهتر از هیچ است
هر جا روم ردیست از ترس و انکاری
فریاد می زنم به گوش جهان یاد عشقم را
خوشم بر عکس همه من به اقراری
تنها شدن چقدر عجیب شیرین است
رفته اند ز من همه و پوچم انگاری
خواستم که بمانم باز بر همان رسم و رسوم
گفتم به خود بین این نامردان مگر بیکاری
فریاد دوباره زدند به صف شدند مغضوبان
دوباره همان لبخند و بوسه ی اجباری
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
بستن فرم