🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
غزل می خواندم
و بوسه می چکید
از جای زخم های بی التیام
ناپیدا
در خلسه ی مدام واژه ها
بی ردیف و قافیه
شعر می شدم
و بر انبوه تاریکی شب
می تنیدم
تو بی محابا
در انزوای اوهام پر از شاعرانگی ام
موسیقی اندوه می چکاندی
#شیدا_شهبازی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
اردیبهشت 7, 1400
🌹🌹🌹
پاسخ
اردیبهشت 7, 1400
سلام
بسبار زیبا
درودتان
در پناه خدا 🌿👏👏👏👏🌹🌿
پاسخ
بستن فرم