راز هستی (قسمت پنجم)

 راز هستي (5)

… … … 

خوشا بر حال ِ ما

اینجا برای ِ خود حريمی هيچ كس، هرگز نمی سازد.

كسی خود را نمی بازد.

و با هيچ قيمتی هرگز

به ساز ِ سازمانی هيچ كس، آری نمی رقصد.

اساسن سازمانی نيست در اينجا!

و شاخ و برگ ِ انسان ها

هَــرَس هرگز نخواهد شد،

كه رشد چند شخصيت شود مطلوب؛

خيلی خوب!

در اينجا ارث  و ميراثی كه می ماند به جا

از رفتگان ِ راه،

مسير ِ ما  فزون از پيش، روشن می کند؛ آری!

در اينجا هيچ كس بر گور ِ بی مرده نمی خواند.

نمی آيد در اينجا بوی ِ الرّحمان!

خوشا بر حال ِ ما

هرگز وضو با خون نمی گيرد كسی اينجا.

وضو با عشق می گيرند.

در اينجا نان ِ جو هرگز به نرخ ِ نان ِ گندم نيست.

و از آداب ِ مردم نيست.

نمی بيند كسی از ديگری آسيب!

و مَــدّاحی مَـذمّـت می شود اينجا.

كسی در نقش ِ چپ، بازی نخواهد كرد؛

کسی در راست هم، بازی نخواهد كرد!

اگر چه زندگی جدّی است ، امّا ساده می گيرند.

و چون یک اتفاقی پيش می آيد،

عزا هرگز نمی گيرند.

و از ترسش  نمی ميرند!

خوشا بر حال ِ ما، اينجا

وجود ِ خارجی چيزی ندارد، چون

كسی از آن نمی ترسد!

اگر چه غالبن اين رسم پا بر جاست،

ولی هرجا كه ما ديديم،

همه وحشت زده،  در انتظار ِ اتفاقی خاص

و با اين دلهره – احساس،

تمام لحظه های ِ خويش را سرشار می كردند!

خوشا بر حال ِ ما، آری 

كسی اينجا برای ِ هيچ كس در زندگی،  قاشق نمی گردد!

هميشه در امان هستيم از آسيب ِ هم، اينجا.

و بی آنكه برای ِ ديگری، يك گام برداريم!

و اينجا هركسی در فكر ِ خود باشد

و خودخواهی در اينجا بهترين باشد!

و حُسنش در همين باشد!

اگر هركس كند حلّ اين معما را

بگويد راز ِ آن در چيست،

در ِ آبادی ِ ما هم ، به رويش باز می باشد!