🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۱۱/۰۷ |
| تعداد شعر: | 909 |
| تعداد مطالب: | 199 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۱۲/۱۸ |
در بوستان خودم بی آشیانه ام
سرم بی کلاه مانده است و تنم بی ردا
و من اما بی کلاه و ردا، غزلسروشی
عارفانه ام
و با این بزرگان زبان باز بی نوا، بیگانه ام
چه بسا خواندی دیوانه ام
که پیشه ام نگارش مهر است
جانانه و جاودانه
بر تخته ی سیاه.
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
دوستت دارم یعنی زمین خیس دیدگان من قالیچه ی قدمهای توست !! دست تو که مال من
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
سلام اول از سارا بگویم که نام خواهر من نیز هست و از جانب ایشان
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب سپاسگزارم
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب امیدوارم حالتون خوب باشه و قطعآ انسان در سختی آفریده شده ممنونم بابت
آذر 25, 1400
درود بیکران
بسیار زیبا و دلنشین و ژرف می سرایید
قلمتان سبز ،اندیشه والای شما زلال ابدی
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
آذر 25, 1400
درود بی کران به روان پاک تان🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
آذر 25, 1400
درود بر شما💐
پاسخ
آذر 25, 1400
درودهایتان 💐🌿
پاسخ
آذر 25, 1400
..که پیشه ام نگارش مهر است
جانانه و جاودانه
بر تخته ی سیاه.
نگارش مهر
جانانه
جاودانه
همه از جنس جاویدانن
دورود ها🍂🍂
پاسخ
آذر 26, 1400
درود ها و سپاس ها یتان 🌿🌿🌿
پاسخ
بستن فرم