![مهدی رفوگر](https://sherepaak.com/wp-content/uploads/2019/01/avatar_341.jpg)
🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
مشت بر سندان 12
تحریر نشستند
قلم در دست
تهی از واژگان سرسخت
نرم
آرام
درنگ در درنگ
به خط ممتد
بطلان و بهتان آغاز شد
بهره خویش می طلبیدند
نامرئی و نامفهوم
مرکب سیه فراموش یادها را
مردان
زنان
شهر به شهر
قریه به قریه
آبادی به آبادی
اوراق تاریخ
یک به یک آلوده گشتند
طلسم هر روز پر رنگ تر گشته
رنج ایشان ثمر داد
ما ماندیم
ما ماندیم بی بنیان و ریشه
وجز
وجز آنان هیچ نماند
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (1):