🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۱۱/۰۷ |
| تعداد شعر: | 909 |
| تعداد مطالب: | 199 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۱۲/۱۸ |
روزها پر شراره می گذرد
مثل شب ها
که به درد ستاره می گذرد
ماه، کوچیده است و پشت خسوف
پشت هم، ماهواره می گذرد
اندک مانده ی دین
این تسکین زمین
شد نجس با سیاست خونین
جمعی پا می فشارد
از دل پاره پاره می گذرد
عمر، بی استعاره می گذرد
کاش می شد ظهور می کردی!
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (3):
دوستت دارم یعنی زمین خیس دیدگان من قالیچه ی قدمهای توست !! دست تو که مال من
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
سلام اول از سارا بگویم که نام خواهر من نیز هست و از جانب ایشان
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب سپاسگزارم
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب امیدوارم حالتون خوب باشه و قطعآ انسان در سختی آفریده شده ممنونم بابت
خرداد 21, 1401
بهتر است در لَخت پیش-پایانی،
ویرگول را حذف کنیم تا گسترش خوانش، ممکن شود:
عمر ( ِ/،) بی استعاره می گذرد.
پاسخ
بستن فرم