کجا

🙏🌹❤️

🌹🌹🌷🌷🌺🌺🌸🌸

ممنونم استاد خراسانی بزرگوار از این همه عنایتی که به شعر های من دارید . در ادامه فرمایشاتتون عرض کنم که تا زمانی که قطره موجب رفع تشنگی ست ، انسان به سراغ دریا نمی رود . ( در حالی که در عالم واقع یک قطره هیچگاه توان سیراب کردن را ندارد مگر اینکه مخلوق آن قدر کوچک باشد که مثل مورچه با یک قطره سیراب شود ) بنده هم در مصراع دوم اشاره کردم به این مورد : تا زمانی که آدمی محدود به خلق است دیگر سراغ خالق نمی رود . بنابراین باید آنقدر جویای کمالات باشد تا روح خودش را روز به روز بزرگ و بزرگتر کند و به این صورت آوردم که قیاس کل مخلوقات و مزدای مخلوقات هیچگاه نیازی به تامل و تردید نداره همانطوری که در قیاس قطره و دریا همیشه دریا غالب بر قطره هستش . پس قطره اینجا یاری مردم و دریا عظمت در عنایات رحمان هستش . این نکته هم قابل ذکره که اگه این بیت تنها خونده بشه بله فرمایش شما کاملا صحیحه ولی ابیاتی قبل از این بیت در حکم براعت استهلال اومدن که فهم این موضوع رو کاملا مشهود می کنن البته قبول دارم که این قیاس باز هم وسعت عنایات الهی رو نمی تونه هویدا بکنه
باز هم ممنونم که افتخار به نقد شعر این شاگرد حقیرتون دادین 🙏🌹❤️

خیلی ممنونم بانو ترکاشوند گرامی . باعث افتخاره منه که این شعر مورد پسندتون واقع شده 🙏💐🌹🌷🌺🌸