🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بنام خدا
” کشور دل ”
میان ما دو نفر تا نهایت دوری است
زمان مناسب تاسیس امپراطوری است
«دو پادشاه نگنجند توی یک اقلیم»
جدایی اکثر اوقات روی مجبوری است
چه سادهلوح شنیدم، چه حیلهگر گفتی:
که عشق طعم گس بادههای انگوری است
تمام آنچه که هستی فقط به دست تو نیست
غرور، ویژگی کاخهای شاپوری است
دلم به خاطر کشورگشایی دل تو
نیازمند کمی غیرت و سلحشوری است
به سمت کشور دل قاصدی اگر آمد
بگو نپرسد از احوال من! همان جوری است
……………………….
اردیبهشت۱۳۹۹
علی_رفیعی_وردنجانی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
اردیبهشت 12, 1399
درود ها استاد
بسیار زیبا و دلنشین است
پاینده باشید
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم