دستگاه واجی هر زبان، سر سخت ترین بخش است در پذیرفتن هر عنصر خارجی .
مثال با تعاملات چندین قرنی فارسی و عربی هیچ واجی را از هم عاریه نگرفته اند.
زبان ژاپنی همانگونه که گویشوران ش
شعر را ساخته از زبان شان می دانند و تمام دستگاههای زبان را فرا گرفته اند ،
در خوانش یا و در شنیدن هایکو ریتمی بمانند مثلا اَم بیک در انگلیسی را کاملا احساس می کنند موراها را.
که این ساخت با این ویژگی برای فارسی زبان در درک اتفاق نمی افتد چون ماهیت این دو زبان کاملا مختلف است.
آواشناسان آکوستیک و واج شناشان وزنی هم، در تعیین واج های یک زبان هیچ نقشی ندارند چون حوزه ی کاری شان مختلف است.
کشش واکه ها در ساخت هجایی CVCC فارسی در توانش واجی و آوایی گویشورانش وجود دارد
مَرد …رَد
دَرد…پَر
با توجه به ساخت و انواع هجا بندی و نوع واج ها دیرش ، رهش ، کشش ، حذف و اضافه و…اتفاق می افتد و فارسی زبان آن را ناخودآگاه تولید و دریافت می کند.
چکیده: ساخت شعری مبتنی بر زبان است.هیچ گویشور فارسی زبانی قادر به درک ساخت شعر هجایی مورایی هایکو نیست .
سلام
حس زیبایی هست در این هایکو.
همچنین چون واج /n/ در انتهای کلمه؛ در شعر فارسی یک مورا از هجای cvc کم می کنه شعرتون به لحاظ وزن مورایی هم بسیار نزدیک هست به هایکوهای سنتی.
🌹🌹🌹👏
همزه به لحاظ وزن و از منظر اواشناسی اکوستیک در زبان فارسی یک سوم سایر همخوان هاست. لذا برخی از آواشناسان آن را جزء همخوان های زبان فارسی به حساب می آورند و برخی نه.
… می دانید که
آواشناسی حوزه ی بیرون از زبانشناسی ست و
تعیین نقش واجی با واج شناسان است .
پاسخ تان کاملا نامتناسب هم است چون بنده پرسیدم واج.
فارسی زبان حسب عادت یک چاکنایی ضعیف قبل از واکه ها تولید می کنند .
یعنی حشو مطلق بی نقش واجی.
اما واج / ع/ با تلفظ عربی که شاید یک قاری قران، احادیث یا و یک شخصی که تجوید یاد گرفته باشد بست کامل چاکنایی را با نقش واجی تمایز دهنده معنا تلفظ کند.
سوال بنده روشن است
و لطفا پاسخ روشن دهید
همان طور که گفتم اختلاف نظر وجود دارد
از منظر واج شناسی وزنی و با شواهدی که اواشناسی اکوستیک اون رو تایید می کند بله یک واج هست و مثلا شما بین بعد و بد حتی در حالت محاوره با کشش جبرانی تقابل معنایی دارید و تمایز ایجاد می شه
و این بعد با بعد در عربی بسیار متفاوت هست هم به لحاظ جایگاه تولید که ما چاکنایی تلفظ می کنیم و اون ها حلقی و هم به لحاظ تفاوت وزن اوای تولید شده در ازمایشگاه.
حالا شما ممکنه بگین این تقابل از این جهت هست که غالبا در این موارد یک کلمه وام واژه است و یک کلمه فارسی سره هست بله این استدلال درست هست استدلال های دیگه ای هم هست به نفع هر یک از دو نگاه که در جای خودش باید بحث کرد.
در مورد این شعر با احتساب وزن همزه و وزن ن پایانی کلمه در شعر فارسی، هم انطور که قدمای ادیب ما نوشتن و محاسبه کردن و هم اون طور که برخی از واجشناسان معاصر ما در مقالات و کتابهاشون نوشتن، وزن مورایی قالب سنتی تا حدود زیادی رعایت شده.
سلام
به نظر بنده اینکه بگوییم این شعر وارداتی ست و نمی شود نسخه ای مشابه در زبان دیگر به آن چسباند کاملا غلط و از اطلاعات ناکافی نقاد از درج این اشکال ست،کم نیستند شاعران هایکوسرای ایرانی که برنده ی جوایزه بین المللی در این گونه ی شعری شده اند، همانند محسن فارسانی، علی بیک، مسیح طالبیان … آن هم در زبانی غیر از زبان ژاپنی
حتی کتابهایی که در این موارد نوشته شده در چندین زبان، عربی، انگلیسی، فارسی،کوردی و… سرشار از هایکوهای بکر و زیباست
ایرانی ها آنقدر در این راه پیشی گرفته اند که چندین بار در شبکه های ژاپنی مستندی راجع به آثار و هایکوسران ایرانی پخش شده است، برای جواب تمام سوالهایتان میتوانید یک سرچ ساده کنید و مطلع شوید
بهمن 21, 1398
…اینرا جهت رد بنیادی هایکو می کارم:
دستگاه واجی هر زبان، سر سخت ترین بخش است در پذیرفتن هر عنصر خارجی .
مثال با تعاملات چندین قرنی فارسی و عربی هیچ واجی را از هم عاریه نگرفته اند.
زبان ژاپنی همانگونه که گویشوران ش
شعر را ساخته از زبان شان می دانند و تمام دستگاههای زبان را فرا گرفته اند ،
در خوانش یا و در شنیدن هایکو ریتمی بمانند مثلا اَم بیک در انگلیسی را کاملا احساس می کنند موراها را.
که این ساخت با این ویژگی برای فارسی زبان در درک اتفاق نمی افتد چون ماهیت این دو زبان کاملا مختلف است.
آواشناسان آکوستیک و واج شناشان وزنی هم، در تعیین واج های یک زبان هیچ نقشی ندارند چون حوزه ی کاری شان مختلف است.
کشش واکه ها در ساخت هجایی CVCC فارسی در توانش واجی و آوایی گویشورانش وجود دارد
مَرد …رَد
دَرد…پَر
با توجه به ساخت و انواع هجا بندی و نوع واج ها دیرش ، رهش ، کشش ، حذف و اضافه و…اتفاق می افتد و فارسی زبان آن را ناخودآگاه تولید و دریافت می کند.
چکیده: ساخت شعری مبتنی بر زبان است.هیچ گویشور فارسی زبانی قادر به درک ساخت شعر هجایی مورایی هایکو نیست .
همین کافیست.
پاییز
پاسخ
بهمن 20, 1398
سلام
حس زیبایی هست در این هایکو.
همچنین چون واج /n/ در انتهای کلمه؛ در شعر فارسی یک مورا از هجای cvc کم می کنه شعرتون به لحاظ وزن مورایی هم بسیار نزدیک هست به هایکوهای سنتی.
🌹🌹🌹👏
پاسخ
بهمن 21, 1398
🌹🌹🌹
پاسخ
بهمن 21, 1398
همزه به لحاظ وزن و از منظر اواشناسی اکوستیک در زبان فارسی یک سوم سایر همخوان هاست. لذا برخی از آواشناسان آن را جزء همخوان های زبان فارسی به حساب می آورند و برخی نه.
پاسخ
بهمن 21, 1398
… می دانید که
آواشناسی حوزه ی بیرون از زبانشناسی ست و
تعیین نقش واجی با واج شناسان است .
پاسخ تان کاملا نامتناسب هم است چون بنده پرسیدم واج.
فارسی زبان حسب عادت یک چاکنایی ضعیف قبل از واکه ها تولید می کنند .
یعنی حشو مطلق بی نقش واجی.
اما واج / ع/ با تلفظ عربی که شاید یک قاری قران، احادیث یا و یک شخصی که تجوید یاد گرفته باشد بست کامل چاکنایی را با نقش واجی تمایز دهنده معنا تلفظ کند.
سوال بنده روشن است
و لطفا پاسخ روشن دهید
پاسخ
بهمن 21, 1398
و اما شعر به نظر من کوچکترین نقص ساختی ندارد و کاملا دقیق است.
پاسخ
بهمن 21, 1398
🌹🌹🌹
پاسخ
بهمن 21, 1398
همان طور که گفتم اختلاف نظر وجود دارد
از منظر واج شناسی وزنی و با شواهدی که اواشناسی اکوستیک اون رو تایید می کند بله یک واج هست و مثلا شما بین بعد و بد حتی در حالت محاوره با کشش جبرانی تقابل معنایی دارید و تمایز ایجاد می شه
و این بعد با بعد در عربی بسیار متفاوت هست هم به لحاظ جایگاه تولید که ما چاکنایی تلفظ می کنیم و اون ها حلقی و هم به لحاظ تفاوت وزن اوای تولید شده در ازمایشگاه.
حالا شما ممکنه بگین این تقابل از این جهت هست که غالبا در این موارد یک کلمه وام واژه است و یک کلمه فارسی سره هست بله این استدلال درست هست استدلال های دیگه ای هم هست به نفع هر یک از دو نگاه که در جای خودش باید بحث کرد.
در مورد این شعر با احتساب وزن همزه و وزن ن پایانی کلمه در شعر فارسی، هم انطور که قدمای ادیب ما نوشتن و محاسبه کردن و هم اون طور که برخی از واجشناسان معاصر ما در مقالات و کتابهاشون نوشتن، وزن مورایی قالب سنتی تا حدود زیادی رعایت شده.
پاسخ
بهمن 21, 1398
سپاس
همینقدر کفایت می کند
پاسخ
بهمن 21, 1398
سلام
به نظر بنده اینکه بگوییم این شعر وارداتی ست و نمی شود نسخه ای مشابه در زبان دیگر به آن چسباند کاملا غلط و از اطلاعات ناکافی نقاد از درج این اشکال ست،کم نیستند شاعران هایکوسرای ایرانی که برنده ی جوایزه بین المللی در این گونه ی شعری شده اند، همانند محسن فارسانی، علی بیک، مسیح طالبیان … آن هم در زبانی غیر از زبان ژاپنی
حتی کتابهایی که در این موارد نوشته شده در چندین زبان، عربی، انگلیسی، فارسی،کوردی و… سرشار از هایکوهای بکر و زیباست
ایرانی ها آنقدر در این راه پیشی گرفته اند که چندین بار در شبکه های ژاپنی مستندی راجع به آثار و هایکوسران ایرانی پخش شده است، برای جواب تمام سوالهایتان میتوانید یک سرچ ساده کنید و مطلع شوید
با تشکر 🌹
پاسخ
بهمن 21, 1398
و در آخر
در هایکوی مدرن حتی خود هایکوسران ژاپنی هم از قید بند هجا،مورا، واکه، ذن و فرم خارج شده اند
پاسخ
بهمن 29, 1398
سلام و احترام
شما بزرگوار را دعوت می کنم به خوانش و ابراز نظر گرانقدرتان در این مطلب مهم در عرصه ی چند دهه ی اخیر ادبیات فارسی:
شعر سپید، آزاد از عروض یا دارای عروضِ آزاد؟
http://sherepaak.com/222456/——-
پاسخ
اسفند 4, 1398
درودتان
از شما سپیدسرای بزرگوار، دعوت می کنم جایگاهی نیز برای سرایش
شعر سبز(چندآهنگ) در نظر بگیرید.
تقدیم به شما:
http://sherepaak.com/220785/——–
پاسخ
بستن فرم