اصل پذیرش

اصل پذیرش یکی از اصول مهم در رسیدن به آرامش دورنی است، بدین توضیح انسان باید آنچه که از توان و ظرفیت دارد و سرنوشت پذیرا ی آن باشد ، به ستیز با طبیعت پایان دهد .

چرا که نتیجه برای طبیعت  چه با جنگ و ستیز باشد و چه با صلح و ارامش، یکی خواهد بود ……..

سرنوشت کتابی نیست که به همراه تولد به انسان داده شود تا با خواندن هر صفحه از روزگار، آن را رقم زند.. بلکه آنچه از دویدن ها و تلاش و نتیجه آن،، چه از شکست و سقوط و چه موفقیت و صعود حاصل میشود همان سرنوشت است بدین شکل خود پیکر وجودی آدمی کتابی ست زنده و پویا که می داند چقدر به او ببخشد و یا از وی بگیرد

آنچه از تراکم ملکولی در جهان ماده می بینیم ابتدا کلیات یک ماده و سپس در جزئیات خلاصه میشود ..کلیات هر جرم زمینی که قابل لمس باشد فیزیک و جزئیات آن ماده که قابل لمس و دیدن نباشد فیزیک کوانتوم یا متافیزیک میباشد (ذرات و یا انرژی)

بنابراین، بین ماده قابل رویت و ذره وجودی غیر ملموس آن، ماده ی ارتباط و پیوسته گی کامل برقرار است …. با این تئوری، جهان و افرینش هم در واقع در کلیات یک پیکر و سپس در جزئیات در اجرام و اجسام مختلف خلاصه می شوند که بین کل و جزء این آفرینش نیز پیوستگی و ارتباط کامل برقرار است…

اگر بدانیم که موجودیت ما جزئی از کل است قطعا درخواهیم یافت چگونه با سایر اجزاء ارتباط برقرار کنیم و به هر جزئی احترام گذاشته و ارزش آن را قائل شویم، چرا که همه این مجموعه ها از یک منشاء ، شکل و موجودیت و آگاهی یافته اند

 و بدین شکل بافت ها که از خود تنها یک تراکم واحد می بینند متشکل از هزاران سلول و سلولها که خود را سلطان بافت ها می پندارند خود متشکل از هزاران مولکول و مولکول ها که خود را غایت تمام سلول ها می دانند متشکل از اتم ها و اتم ها که می پندارند پادشاهی می کنند متشکل از پروتون و نوترون ها و پروتون و نوترون که به تصور نقطه پایانی هستند خود متشکل از ریسمان های انرژی و کوارک ها و از این جا به بعد که ذهن بشر گنگ و مبهوت می ماند جای اظهار ناتوانی واژه ای جدید خلق میکند با نام کوانتوم و یا فیزیک بینهایت ذره

بدین شکل دایماً خود را با واژه ها سرگرم می کنیم بی انکه کمی تامل کنیم تا کجا میتوان رفت؟و ذهن چقدر میتواند پردازشگر تمام هستی باشد