🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 آدم نه برگ بود و نه ابر و روشنی ….

(ثبت: 208201) اسفند 11, 1397 

 

برگ،
خسته از ستایشِ خورشید
در آغوش خاک
جان می سِپُرد

ابر،
در آرایشِ رویا
بر بالِ پرنده
بی قرار بود

روز،
به سر سختی ِ دل ها
در ظهرِ آفرینش
دچار شد
و
شب،
در این چیرگی،
شکوفا
از غبار ماند.

سیب،
در سوزِ دست ِ سردِ “هوی” وُ “فرار” ماند!

خاک،
لالایی ِ فرشته به خوابِ انار ماند

آدم،
نه برگ بود؛ نه ابر و نه روشنی…
در فصل سردِ خویش و دعای بهار ، ماند.

اِ
ن
ت
ظ
ا
ر

ماند …

 

# پنجم آذر 94

 

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

نظرها
  1. اسفند 11, 1397

    زیباست👍🌹🌹

  2. زانا کوردستانی

    اسفند 12, 1397

    سلام و درود

    بسیار زیباست

    🌹🌹🌹🌹👏👏👏👏

  3. مازیار نژادیان

    اسفند 12, 1397

    درودها و زیبا بود🌹🌹🌹🌹🌹

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا