🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
السّلامُ عَلیکَ یا شَمسَ الشُموس
جانم فدای تربتِ سلطانِ مشهد است
روحم مقیم جنّتِ رضوانِ مشهد است
تُربت (1)که میرسم به دلم شور نینواست
این شهر، خود ورودی و مهرانِ مشهد است
جنّت سرای حضرت مولا چه ماْمنی است
خُرّم دلی که امشبش مهمانِ مشهد است
نقّاره زن ، بزن که طلوعی دوباره شد
شمس الشموس، حضرتِ احسانِ مشهد است
حُجّاج ، راه کعبه ی دلدار ، پیش رو….
حَجَّم ، طوافِ گنبدِ رخشانِ مشهد است
آقا ، غریب و بی کس و بی یار و یاورم
دل ، تنگِ یک سلام به ایوانِ مشهد است
نَخجیر زندگی ، که اَمانم نمی دهد…
این مرغِ دل هوایی و جِیرانِ مشهد است
وقتی که بسته می شود دَرهای زندگی
تنها شفا به دست سلیمانِ مشهد است
با مشتِ خَس ، کجا شود نورحق خموش
لعنت به او که در پِیِ بطلانِ مشهد است
(تنها) کجا و مدح شما ، می شود مگر؟
امّید او شفاعت و اِسکانِ مشهد است
✍️حسن نبی جندقی (تنها)
(۱)شهر تربت حیدریه
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
خرداد 20, 1401
یا امام رضا
پاسخ
خرداد 20, 1401
🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم