🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بابل، گل همیشه بهاری! به خود بناز! /
دلجویِ دلپذیرِ دلارایِ دلنواز! /
روی فرشته خوی تو، از نور ساختَه ند/
چشم نگاربوس مرا، از نیاز و آز/
بابل! به جان پاک تو، من دوست دارمت/
شهر شهیر، خطه ی سرسبز سرفراز. //
(البته این غزل، طولانی تر است
و به دلایلی، تنها قسمتی از آن ذکر شد)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
تیر 14, 1399
🌹🌹🌹🌹
پاسخ
تیر 14, 1399
🌹🌹🌹🌹🌷
پاسخ
تیر 15, 1399
استاد رضاپور، درود.
بی نیاز از وصف.
کاش بیشتر بود.
قلمتان نویسا.
پاسخ
تیر 15, 1399
سلام و درود و سپاس
استاد زمانیان عزیز ❤️🙏
پاسخ
بستن فرم