🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
آنان که برده اند، ریشه از این خاک گهر
خشک شده وارث اندیشه،ازاین خاک بخداپيوسته
چون که برده دل و جان،بخدا رفته که رفته
روح و روانش به کیش،بگمانم زخاک بخدا پيوسته
نیست اندربرم،هوش مستوری ریشه کجایی?
بخداوقت سبزشدنم بود،ریشه زخاک بخداپيوسته
من از آن شاخه طوبی، زنظرهرکه آمده رفته
هرکومنزل ما میایی،نیستیم!خانه مابخداپيوسته
گفته بودم سر راهت،نسپارند ریشه خشک مرا
گفته بودی این عزيزیست،که خدارابخداپيوسته
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):