به شوخی تقدیر می ماند
اینچنین غریبانه
خیال دوست داشتنت را
در آغوش کشیدن
##########
در این انتظار ناشنوا
صدایت می زنم
آرام
اما پیوسته
######
جلوه ی ماه نشانت
شده مدی
که خیالات پر از موج مرا
سوی چشمان خودش
می خواند
#######
حکایت در دل هوشیار
شبیه شمع بیداری
به هر سازی که می رقصد
شکیبایی تماشایی
######
تو در سرزمینی
آرام نفس می کشی
که حتی تماشایش
برای هر دم و بازدم دیگری
ممنوع است
######
مسیحای وجودت
چنان همنشینی
با آسمان را رقم زد
که پر کشیدنت
بر زمین افتادن

بچّگیام
بیست یکم و بیست دوم خرداد نود و پنج

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

زهره خسروی

سوگند صفا

زهرا حقیقی

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

ای که چیدی به جفاکاری خود این خوان را
بسته عشقت به چنین معرکه ای دستان را

پهلوانی من آن است که در مسلک عشق
بی دریغی به تو تقدیم کنم این جان را

من و دریوزه ای از ناز طبیبان هیهات
دردمند تو عزیزم چه کند درمان را

این روا نیست که حتی به گمانت برسد
که من از جور و جفا می شکنم پیمان را

ناز کن باز که ناز تو خریدن دارد
کن پریشان سر آن گیسوی جانفشان را

پاک شو دفتر از این اشک که افشا نکنی
پیش دلدار تو داغ دل بی سامان را

مهدی از جور تو لب بسته ولی جان دلم
بشنو از قعر غزل درد دل نالان را

« مهدی رستگاری »

تازه ترین نقدها