🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
آن قدر نسیم را ندیده اند
که غمباد گرفت و طوفان شد
و آتش آتش افکند
آرمیده اند
دل و جان گزند
در خون خود
جنازه های تازه ی درختان جنگل بی پناه.
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور (مهدی)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (9):
آذر 6, 1401
درود بیکران استاد
بسیار زیبا و دلنشین و ژرف می سرایید
قلمتان سبز ،اندیشه والای شما زلال ابدی
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
آذر 6, 1401
درود و سپاس بی کران تان
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
آذر 6, 1401
درود بر شما جناب رضاپور
چه غمگینانه زیبا بود…
پایدار باشید🌷🌺🌸🌷
پاسخ
آذر 6, 1401
درود و سپاس تان سرکار خانم آهن گرانقدر
سلامت باشید 🌷🌺🌸🌷🌿
پاسخ
آذر 6, 1401
درود بر شما🍃
پاسخ
آذر 6, 1401
درود و سپاس تان 🍃🌿
پاسخ
آذر 6, 1401
درود بر شما جناب استاد رضاپور گرامی
زیبا ست
از سروش قشنگتان لذت بردم
زنده باشید به مهر
💐🌿🙏👏👏👏👏👏🌹❤️
پاسخ
آذر 6, 1401
درود و سپاس تان جناب استاد مهدی پور گرانقدر
زنده و سرزنده باشید
🌿💐🌿🙏🌷🌷🌷🌷🌷🌹❤️
پاسخ
آذر 6, 1401
استاد جان زیبا بود .
شعر پیشرو شما اینبار به سپید میماند
موفق باشید.
🌺
پاسخ
آذر 6, 1401
سلام و درودتان جناب خوشروی عزیز 🌺🌸
پاسخ
آذر 6, 1401
بسیار زیبا و پرمعنا👏👏
درود بر شما..🌹
پاسخ
آذر 8, 1401
درود و سپاس تان 🌷🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم