🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
دوستت دارم را
توی گوشش خواندم
و به تکرار لبش را
با عطش بوسیدم
و تنش را با عشق
من بوییدم.
عطرِ عشقش
عقل و هوشم را بُرد
محوِ اندام ظریف اش بودم
پلک من سنگین شد
ناگهان خوابم بُرد
تاولم ترکیدو
اشک، عشقم را بُرد.
و نسیمی که نوازش می داد
سرِ صبح قلبِ مرا…!
همدم باد شدو
قلبِ رنجورِ مرا
به دلِ خاک سپرد.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
فروردین 29, 1402
سلام
زیباست
من در سطر ششم اضافه است
دوستت دارم را
توی گوشش خواندم
و به تکرار لبش را
با عطش بوسیدم
و تنش را با عشق
/من/ بوییدم.
در پناه خدا 🌱🌹🌹🌹🌹🌱
پاسخ
اردیبهشت 14, 1402
درود جناب خراسانی
سپاس از همراهی و انتقاد سازنده شما🌺🌺🌺
پاسخ
بستن فرم