🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
اشکــم امشب به رخم خط تباهی می کشد
مــــرغ دل در سینه ام صبر رهایی می کشد
ایـن دل بی همــــــــــدم پیر ستــم کش تا ابد
در ازای جــــــــرم خود جور جدایی می کشد
عقل من هم با همه حس عدالت پیشه گیش
در کنــار جـــــوی عشق رنج گدایی می کشد
ایــن نمــــایش اتفــاقـــاً در ســـرازیری عـمـــر
حســـرت بازیگـــــر نقش فــــراری مــی کشد
فکـــر مــن پیر است و در لابه لای خـــاطــرات
صـــد سخـــن از ابتدای نوجوانــی مــی کشد
دیگــــر این میــل جــوانــی در دل افسرده ام
تار زلـــف دلبرم با دل ستانـــی مــــــی کشــد
صـبـر من از صبر ایوب نبـــی افــزون تـر است
صبــر صــــابر بر درش آه تبانـــی مـــی کــشد
« م.بیداد »
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
مرداد 12, 1399
صبر من از صبر ایوب نبی افزون تر است🌹🌹🌹
پاسخ
فروردین 28, 1400
سپاس دوست گرامی
پاسخ
بستن فرم