تقدیمی مهدی(محمدعلی رضاپور) به مردم همزبان تاجیکستان

تضمینِ مهدی(محمدعلی رضاپور) از غزلِ “اگر آن ترک شیرازیِ” جناب حافظ

“اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را”

دلی در دست می گیرد که می سوزد سراپا را

من از داغِ دلِ میهن، دلی آتش به جان دارم

تو می خوانی به خونسردی، غزل های دلارا را؟!

شکایت های بُغضم، بُغضِ دیرینِ جگرسوزم

بگو: تا کِی نبوسد خالِ هندوی تسلّا را؟

دمی، داغ وطن را دیدم و آتشفشان گشتم

ستودم مادرم را؛ میهنِ فردِ شکیبا را

کجا بیرون بریزم حسرتِ آتشفشانم را؟

که دُزدیدند از مادر، سمرقند و بخارا را

که نامِ مهرفامِ پارسی، خط خورده از یادِ

سمرقند و بخارامان.امان، دل های تنها را

به نامِ وصلِ یوسف آمد آن ابلیسیِ اصل و

به زندانِ ستم افکند احساسِ زلیخا را

به جای خال هندو، من لبانِ پارسی جویم

که همچون پارسایان، خوش ببخشم کلّ دنیا را

اگر آن ترک شیرازی نمی بخشد به ما چیزی

غزلجانِ بخارایی ببخشد حظّ والا را

اگر آن دلربای پارسی با ما بپیوندد

غزل خواهیم شد هر بیتِ این پیوندِ زیبا را .

برگردان به خط سیریلیک (تاجیکی)

Тазмӣни Маҳдӣ(Муҳаммадалӣ Резопӯр) аз ғазали агар он Турки Шерозии ҷиноби Ҳофиз:
1. Агар он Турки Шерозӣ ба даст орад дили мо ро;
Дилӣ дар даст мегирад ки месӯзад саропо ро.
2. Ман аз доғи дили мӣҳан дилӣ оташфишон дорам;
Ту меҳоне ба ҳӯнсардӣ,ғазалҳои дилоро ро?!
3. Шикоятҳои буғзам, буғзи дӣрӣни ҷигарсӯзам;
Бигӯ: то кай набӯсад холи Ҳиндуи тасалло ро?
4. Дамӣ, доғи ватан ро дидаму оташфишон гаштам;
Сутӯдам модорам ро, мӣҳани фарди шакӣбо ро.
5. Куҷо бӣрӯн биризам ҳасрати оташфишонам ро?
Ки дуздуданд аз модар, Самарҳанду Бухоро ро.
6. Ки номи меҳрфоми Порсӣ хат хурда аз ёди/
Самарҳанду Бухоромон амон дилҳоя танҳо ро.
7. Ба номи васли Юсуф омад он Иблӣсии аслу;
Ба зиндони ситам афканд иҳсоси Зулайҳо ро.
8. Ба ҷойи холи Ҳинду ман лабони Порсӣ ҷӯям;
Ки ҳамчун порсоён хуш бибахшам кулли дунё ро.
9. Агар он Турки Шерозӣ намибаҳшад ба мо чизӣ;
Ғазалҷони Бухоройӣ бибахшад ҳаззи воло ро.
10. Агар он дилрубоии Порсӣ бо мо бипайвандад;
Ғазал хоҳем шуд ҳар байти ӣн пайванди зӣбо ро.
Дурӯд бар шумо азӣзони ҳамдилу ҳамзабони ТОҶИК; шеъри боло аз китобе аст ба номи БАРОИ ТОҶИКОН нивиштаи Муҳаммадалӣ Резопӯр,шоъир ва нивӣсандаи Эронӣ.