🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
تو را بهانه می کنم
و باز
با تب قلم
به صحن شعر می روم
و با طناب واژه ها
تو را
به شام زلف خود
به عشق بند می زنم،
تو را بهانه می کنم
با تو به عشق می رسم
و باز
کنج دفترم
به شعر می کشم تو را
و از شب نگاه تو
در ازدحام
بی صدای گریه ها
پر از عبور می شوم
تو را بهانه می کنم
و باز
با خیال تو
میان خلوت تَنَت
به سمت”بوسه” می روم…
ماهک_16/آذر/95
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):