🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 “دایره سیاه چشمانت”

(ثبت: 268913) فروردین 24, 1403 

 

صدای نفس هایت
میان جنگل انبوه موهایم
و سقوط آرام لبانت
بر سرخی داغ لبانم
جانم را به لب می رساند.
با تو تا انتها باید رفت
طعم بوسه را باید چشید
حبس باید شد
در دایره سیاه چشمانت.
بی تو دلتنگ ترین آدم این دنیایم.
تو بمان
تو بخند
تو بتاب
بی تو دست هیچ آفتابی
به صبح نخواهد رسید.

 

#دنیا_تیموری
۰۳/۱/۱۴

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا