🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
پــرواز مـیکـردم شبــی تا آسمـــانهـا در خـیـال
بــالِ پـریدن داشـتم ، حـالی چو حـالِ یک غــزال
سر میزدم بر دشت و کوه همچون نسیمی از شمال
سرسبز و پربرگ و جوان، هم سن و سالِ یک نهال
آسـودهحــال از هـر نظـر، با دلـخوشـیهـایِ زلال
آرامشـی مهـمـانِ دل ، پررنـگ در هــر مـاهِ سـال
رویـایـی از دنیــای مـن ، در واقـعــیت کـالِ کـال
مـــن تـک درخـتـی خفـتــهام با آرزوهـای مـحـال
ف.م حسنی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
شهریور 18, 1399
درود بر شما
اگرچه حداقل بیت های یک غزل پنج بیت هست ولی
دلنشین و زیبا سرودید
💐
فقط واژه ی “بود” در بیت سوم ازوزن خارجه
شهریور 19, 1399
🌺🌺🌺
شهریور 18, 1399
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
شهریور 19, 1399
🌺🌺🌺
شهریور 18, 1399
رویـایـی از دنیــای مـن ، در واقـعــیت کـالِ کـال
مـــن تـک درخـتـی خفـتــهام با آرزوهـای مـحـال
درود
شعر به نظرم به یک بیت پایان بخش نیاز مند است نه فقط به دلیل فرم غزل که بانو ایرانپور عزیز اشاره کردند مفهوم سازی در ذهن نیز به لحاظ شناختی، انتظار حضور یک بیت پایان بخش را در ذهن ایجاد می کند.
🌹🌹🌹🌹👏
شهریور 19, 1399
🙏🙏🙏
شهریور 18, 1399
🌹🌹🌹
شهریور 19, 1399
🙏🙏🙏